Fruktoza je, tvrde istraživači, mali pogubni demon koji pokreće toliko ljudskih procesa i vodi ka gojaznosti.
Iako nije najveći izvor kalorijskog unosa, on izaziva želju za jedenjem masnije hrane, u većim količinama, što dovodi do preteranog uživanja u hrani.
Velika analiza, koju je vodio doktor Ričard Džonson sa medicinskog kampusa Univerziteta Kolorado Anšuc, sugeriše da se odluka o gubitku težine možda neće svoditi na izbor između odbacivanja ugljenih hidrata ili masti, već na odgovorno smanjenje i jednog i drugog.
Nažalost, značajne količine ugljenih hidrata fruktoze u vašoj ishrani to neće učiniti tako lakim.
"Iako praktično sve hipoteze prepoznaju važnost smanjenja ultra-prerađene i brze hrane, ostaje nejasno da li fokus treba biti na smanjenju unosa šećera, ili ugljenih hidrata sa visokim glikemijskim indeksom, ili masti, ili polinezasićenih masti ili jednostavno povećanje unosa proteina", istraživači pišu u svom radu.
Fruktoza je vrsta šećera koja se prirodno može naći u voću.
Izbalansirani vitaminima i vlaknima u njima, vaša dnevna jabuka, banana i narandža nisu toliko problem.
Tijelo takođe može da proizvede male količine fruktoze iz ugljenih hidrata kao što je glukoza i slane hrane.
Ako se dodaju zaslađivačima kao što su konzumni šećer i kukuruzni sirup sa visokim sadržajem fruktoze u velikim količinama, koncentracije ovog šećera mogu se brzo nakupiti u našoj ishrani, često a da to nismo svjesni.
Džonson i njegove kolege su sproveli iscrpnu studiju svih poznatih faktora koji doprinose gojaznosti i otkrili su da metabolizam fruktoze u tijelu izaziva pad jedinjenja zvanog adenozin trifosfat koje obezbjeđuje energiju za ćelijske procese vašeg tijela, prenosi Politikin Magazin.
