Misteriozna pjesma koja se čuje u jednoj od najdubljih tačaka u Tihom okeanu konačno riješena nakon što je 10 godina zbunjivala naučnike.
Istraživači su ponovo ispitali decenijama star slučaj, jer nisu mogli da razumiju kakva je to „buka”. Zvukovi u Marijanskom rovu, najdubljoj tački na planeti, zbog kojih su se naučnici češali po glavi, konačno su riješeni.
Kada čujete izraz kao što je „pjesma vanzemaljaca“, dočaraćete u mislima neku vrstu naučnofantastične scene „Petog elementa” i stvarnog pjevanja vanzemaljaca, ali ovo nije ista stvar, piše Led bajbl.
Rov dubok 11.000 kilometara dom je niza čudnih stvorenja, ali bi jedan od njih, očigledno, mogao da bude vanzemaljac...
To je ono što su neki mislili posljednjih 10 godina nakon što su čuli čudan zvuk duboko na dnu Tihog okeana. Sve je počelo 2014. godine kada su iz rova snimljeni zvuci koji su trajali oko 2,5 i 3,5 sekunde.
Pošto istraživači nisu imali pojma odakle potiču ovi tonovi, nazvali su ih „biotwangs“ (neidentifikovani zvuci) i ostavili tako. Naučnici iz Nacionalne uprave za okeane i atmosferu, međutim, odlučili su da preispitaju fajlove kako bi konačno došli do dna ove misterije, a ono što su otkrili bilo je prijatno otkriće, prenosi Politika.
Zvuci sa najdublje tačke u moru
Umjesto vanzemaljaca, naučnici su pronašli nešto neočekivano. Tim istraživača je koristio podvodna vozila da sprovede akustična istraživanja u dubokoj vodi. Tada su mogli da čuju duboke zvukove stenjanja koji su bili na oko 38 i 8.000 herca, ostavljajući ih ponovo zbunjenim.
Tek 2016. godine izbačena je prva ideja, sugerišući da je zvukove vjerovatno stvarao usamljeni kit i da je ovo neka vrsta novog poziva.
„Dio niskofrekventnog ječanja tipičan je za usamljene kitove, i upravo je takav zvuk ono što ih čini zaista jedinstvenim. Ne nalazimo mnogo novih poziva kitova”, objasnila je Šeron Nijkirk, viši asistent na fakultetu za bioakustiku mora na Državnom univerzitetu Oregon.
Sada su istraživači ponovo ispitali buku koristeći akustične i vizuelne podatke. Nova studija, koju je vodila dr Еn Alen, zaključila je da je nepoznati zvuk bio zov Brajdovih kitova. U analizi, koja je objavljena u časopisu Frontiers in Marine Science, stoji objašnjenje:
„Pretpostavljalo se da je zvuke proizvodio usamljen kit, ali bez vizuelne provere, nije bilo moguće odrediti vrstu. Koristeći kombinaciju vizuelnih i akustičnih podataka istraživanja prikupljenih na arhipelagu Marijana, utvrdili smo da misteriozne zvukove proizvode Brajdovi kitovi”.
Da bi otkrili da su baš oni kreirali poziv, istraživači su koristili veštačku inteligenciju da potvrde svoje nalaze. U studiji je navedeno:
„Koristili smo kombinaciju metoda za bilježenje ručnog i mašinskog učenja da bismo otkrili poreklo neidentifikovanih zvukova u našim obimnim istorijskim grupama podataka, prikupljenih pasivnim akustičkim praćenjem širom centralnog i zapadnog severnog Pacifika. Identifikovali smo dosljedno sezonsko prisustvo zvukova u arhipelagu Marijana i na istoku na ostrvu Vejk, sa povremenom pojavom čak i na severozapadnim Havajskim ostrvima i blizu ekvatora (ostrvo Haulend)”.
„Moguće je da koriste zvuke kao poziv za kontakt. Ali, treba nam više informacija prije nego što to možemo sa sigurnošću da kažemo”, objasnila je dr Alen za Popular Sajns.
