Hrkanje tri ili više noći sedmično, kažu pedijatri, posebice u kombinaciji s određenim drugim oblicima ponašanja, moglo bi biti simptom opstruktivne apneje u snu, potencijalno ozbiljnog poremećaja u kojem se disajni putevi djelomično ili potpuno blokiraju tokom spavanja i disanje prestaje.

Otprilike jedno od četvoro djece ponekad hrče, prema Profesionalnom udruženju pedijatara (BVKJ) sa sjedištem u Kölnu. Hrkanje uzrokovano začepljenim disajnim putevima i praćeno kratkim pauzama u disanju može dovesti do zdravstvenih problema poput visokog krvnog pritiska kod odraslih i djece.

Studije sugerišu da poremećaj spavanja može negativno uticati na kardiovaskularni sistem, imunološki sistem, metabolizam i raspoloženje, ističe BVKJ.

Kada nivo kiseonika u krvi padne, tijelo probudi osobu kako bi ponovno počelo disanje. Iako su ponavljana buđenja kratka i san se odmah nastavlja, ključna faza spavanja poznata kao REM faza je potisnuta i onemogućen je miran, dubok san.

Stanja zbog kojih su djeca posebice podložna apneji uključuju alergijski rinitis, respiratorne poremećaje, slab mišićni tonus, povećane tonzile i adenoide, nazalne polipe, pretilost, rascjep usne i nepca i trisomiju 21, poznatiju kao Downov sindrom.

Izloženost zagađivačima ili dimu cigareta takođe je čimbenik rizika, napominje pedijatar i stručnjak BVKJ-a dr. Hermann Josef Kahl.

Apneja u snu najčešće se javlja kod djece u dobi od 2 do 8 godina jer im tada brzo rastu krajnici i adenoidi, objašnjava BVKJ. Najčešći uzrok stanja su, kaže, povećani krajnici i adenoidi (veliki u odnosu na djetetove dišne ​​putove) ili nosni polipi.

Osim hrkanja najmanje tri noći sedmično, mogući simptomi apneje u snu uključuju poteškoće s disanjem tokom spavanja, disanje na usta tokom spavanja, jutarnje glavobolje i pospanost tokom dana, rekao je Kahl.

Roditelji bi trebali odvesti dijete kod doktora ako primijete da često hrče, da je jako umorno tokom dana i/ili ima problema u ponašanju ili u školi.