Voda je glavni izvor hidratacije ili bi barem tako trebalo da bude, međutim često ne znamo razliku između mineralne i gazirane vode, pa ta dva termina poistovjećujemo.
Svaka voda ima različita svojstva, način proizvodnje, ali i dodatke koji opravdavaju njen naziv.
Da li postoji razlika između gazirane i mineralne vode?
Da, postoji. Zapravo, poistovjećivanje ova dva naziva je jedna od najzastupljenijih grešaka.
Mineralna voda je svaka voda koja već na izvoru sadrži minerale poput natrijuma, kalijuma, magnezijuma i kalcijuma. Takva voda može, a i ne mora biti prirodno gazirana, odnosno da sadrži mjehuriće ugljen-dioksida (CO2). Takođe, ima karakterističan ukus koji se razlikuje od vode koja ne sadrži minerale.
Većina proizvođača dodaje ugljen-dioksid u mineralnu vodu. Mjehurići CO2 donose blagu kiselost koja blagotvorno djeluje na prirodan proces probave i pojačavaju osjećaj sitosti, dok prirodno prisutni minerali doprinose optimalnoj ćelijskoj izmjeni. Tim se dodatkom postiže maksimalan učinak mineralne vode na ljudski organizam.
Bitno je naglasiti da blaga kiselost mineralne gazirane vode ne zakiseljuje cijeli organizam jer se kiseli spojevi koji su višak prirodno izlučuju.
Na policama u radnjama se pojavljuje i naziv stona voda i on označava vodu iz podzemnih i površinskih akumulacija pitke vode koja se može hemijski ili mehanički pročistiti te biti gazirana ili negazirana.
Uz negaziranu i gaziranu mineralnu vodu, postoje druge vrste voda s mjehurićima CO2 koje imaju druge dodatke i druge nazive.
