Nezvanično, broj supružnika koji dođu u crkvu sa zahtjevom da njihov brak bude prekinut u gotovo svim dijelovima Srbije posljednjih godina raste.
Sve što je potrebno da urade oni koji žele i crkveno da se raziđu jeste da crkvenom sudu podnesu molbu za razvod braka, prilože crkveni izvod iz knjige vjenčanih, kopiju sudskog razvoda i da plate taksu.
Protođakon dr Ljubomir Ranković iz Еparhije šabačke navodi da se crkveni brakovi u Srbiji okončavaju ekspresno, budući da je prethodno građanski sud utvrdio sve činjenice.
- Nakon što jedan od zavađenih supružnika preko parohijskog sveštenika uputi zahtjev crkvenom sudu svoje eparhije za razvod braka, Crkva ubrzo šalje drugom supružniku dostavnicu u kojoj se traži njegova saglasnost. Osim toga, od njega se zahtjeva i uvjerenje o tome da li je stupio u drugi brak ili ne - kaže Ranković.
On objašnjava da se crkveni brakovi uglavnom okončavaju zbog "neslaganja karaktera" odnosno obostranom krivicom supružnika. Međutim, dešava se i da supružnici uplove u novi građanski brak, a da se prethodno nisu razveli u crkvi, što se prema pravoslavnim kanonima smatra preljubom.
Obred vjenčanja i molitve koje sveštenici izgovaraju razlikuju se u zavisnosti od toga koji brak po redu supružnici zaključuju. Drugi brak koji se sklapa u crkvi pun je pokajničkih uzdaha. Ovakvim obredima dominira osjećanje pokajanja, pa i tuge, zbog prethodnog vjenčanja koje nije ispunilo svoj cilj. Zbog toga se bračne krune, koje simbolišu stupanje u ljudsku i božansku zajednicu, koriste samo prilikom prvog vjenčanja - objašnjava protođakon.
Ipak, ukoliko prethodno crkveno razvedeni partner ponovo odluči da stane pred oltar sa osobom kojoj bi to bio prvi brak, obred vjenčanja je potpuno isti kao i da nije bilo raskida braka pred Bogom. Kako objašnjava protođakon Ranković, Crkva je u tom slučaju blagonaklona, jer ne želi da tom supružniku uskrati blagoslov koji mu pripada.
.webp)
