Sveta mučenica Marina je rodom je iz Antiohije, krstila se u 12. godini i rano je ostala bez majke, a otac ju je, kada je saznao da je hrišćanka, otjerao od kuće.

Na putu iz Antiohije ona je srela eparha Olimvrija koji je pošao da goni hrišćane. Pošto je odbila ponuđeni brak i zbog njene vjere u Gospoda Isusa Hrista, gnjevni eparh naredi da je izlože najgorim mukama.

Sveta velikomučenica Marina posječena je mačem u 16. godini, u doba cara Dioklecijana. Mošti ove svetiteljke nalazile su se u Carigradu do dolaska krstaša, a danas se njena ruka nalazi u svetogorskom manastiru Vatopedu.

Mošti ove svetiteljke počivaju u manastiru Svete Marine u Albaniji, na planini Longa iznad Ohridskog jezera.

Iako ovaj praznik nije u crkvenom kalendaru obilježen crvenim slovom, u narodu je veoma poštovan, posebno među ženama, tako da se na taj dan, kada zbog velike vrućine „gori nebo i zemlja“ ne rade nikakvi poslovi, naročito ručni i radovi u polju.

Prema narodnom vjerovanju, Sveta Marina pali i kažnjava ognjem i, kao Sveti Ilija koji kažnjava gromom, ona spada u "ognjevite" svece.

U narodnom predanju čuvaju se primjeri o vatri ili gromovima koji su u vrele praznične dane spalili žito, sijeno i domove ljudi koji su se ogrešili radeći na praznik Ognjene Marije.

Prema narodnom vjerovanju, Ognjena Marija pali i kažnjava ognjem, a grmljavina na ovaj dan tumači se kao "loš znak".

To može da označava, kako kažu predanja, tešku i sušnu godinu, dok ima i tumačenja da to može ukazivati na bolest i siromaštvo.