Ne bacajte hladnu tjesteninu

Promijenjene skrobne molekule u skuvanim i potom ohlađenim ugljikohidratima vode do zanimljivih zdravstvenih dobrobiti, objasnio je dr. Balas Bajka, crijevni fiziolog na Kraljevskom univerzitetu u Londonu.

Stabilan nivo šećera u krvi

Ključno je to što tako promijenjene komponente, poznate kao rezistentni skrob, postaju teže probavljive, a to znači da se neki šećeri iz ugljikohidrata ne apsorbiraju u krvotoku. Zbog toga nivo šećera u krvi ostaje stabilniji, pa ćemo duže biti siti i manje ćemo posezati za nezdravim zalogajima. Zanimljivo je i to što rezistentni skrob sadrži manje kalorija od svježe kuhanih ugljikohidrata, otprilike 50% manje, odnosno oko pola kalorije po gramu.

Oslobađanje hormona sitosti

Studije su otkrile i da ostaci ugljikohidratnog ručka mogu pokrenuti oslobađanje više hormona sitosti, kao što su kolecistokinin (CCK) i glukogenu sličan peptid 1 (GLP-1), inače aktivni sastojak nekih trenutno hit lijekova za mršavljenje.

Šta se dešava kada ne jedete šećer?

Stručnjaci otkrivaju i da je rezistentni skrob hrana za dobre bakterije u našim crijevima koje nas štite od širokog raspona bolesti, uključujući srčane, a pokazalo se i da može hraniti stanice u crijevima poticanjem proizvodnje maslačne kiseline (butirat), tvari koja može pomoći u smanjenju razine upale u crijevima i u popravljanju oštećenja DNK, potencijalno sprečavajući rast i replikaciju stanica raka.

Ponovno zagrijavanje hladnih ugljikohidrata

Sve je više dokaza da jedenje rezistentnog skroba može smanjiti rizik za razvoj nekih tipova nasljednog raka. Ranija je studija, objavljena u publikaciji Cancer Prevention Research, sugerisala da ovaj tip skroba pomaže u smanjenju stope raka jednjaka, želuca, bilijarnog sistema, gušterače i dvanaesnika kod ljudi s genetskom sklonošću i to za više od 60%, a učinak je bio najočitiji u dvanaesniku, gornjem dijelu tankog crijeva, u kojem se rak rijetko otkriva u ranoj fazi.

Tjestenina ne goji, može biti zdrava u ishrani

Ponovno zagrijavanje hladnih ugljikohidrata može smanjiti količinu rezistentnog skroba u njima. U riži će količina pasti oko 20%, kažu stručnjaci, dok će se u krompiru smanjiti znatno više, jer različiti ugljikohidrati imaju različite omjere tipova skroba koje sadrže, piše Živim.