Kada osoba pukne prstima, ono što zapravo radi je ispuštanje gasa nakupljenog u sinovijalnoj tečnosti koja podmazuje zglobove.
Ova tečnost sadrži gasove kao što su kiseonik, azot i ugljen-dioksid. Istezanje ili savijanje zgloba stvara vakum koji uzrokuje stvaranje mjehurića gasa koji pucaju i proizvode karakterističan zvuk “pucketanja”.
Iako pucanje zglobova nije nužno štetno u malim količinama i ne uzrokuje trenutni bol, često može dovesti do dugotrajnih problema sa zglobovima i mišićima.
Na primjer, možete dobiti upalu zglobova. Naime, navika pucanja prstiju može dovesti do hronične upale zglobova. Često ponavljanje ove navike može iritirati okolna tkiva i izazvati neugodnost.
Uobičajeno pucanje prstiju može oslabiti mišiće i ligamente oko zgloba. To je zato što pokreti koji se ponavljaju mogu promijeniti prirodnu biomehaniku prsta, utičući na njegovu stabilnost.
Takođe možete povećati rizik od povrede. Tokom vremena, stalni stres na zglobovima može povećati rizik od povreda kao što su uganuća ili istegnuća. Oslabljeni zglobovi su podložniji oštećenjima tokom svakodnevnih aktivnosti.
Iako ne postoje ubjedljivi dokazi koji direktno povezuju pucanje zglobova sa artritisom, neki stručnjaci vjeruju da prekomjerna manipulacija prstima može doprinijeti habanju zglobova tokom vremena.
Na kraju, neki ljudi mogu razviti povećanu osjetljivost na bol u rukama i prstima zbog kumulativne štete uzrokovane ovom navikom.
