Dobro poznati provjereni lijek koji se koristi kod erektilne disfunkcije uskoro bi mogao da bude uveden i kao terapija kod smanjivanja rizika od razvoja Alchajmerove bolesti.
Analizirajući podatke iz baza podataka zdravstvenog osiguranja zajedno sa laboratorijskom studijom o genetičkim i neurološkim efektima sildenafila, lijeka bolje poznatog pod nazivom „vijagra“, stručnjaci u SAD su potvrdili potencijal lijeka u tretiranju bolesti od koje će, kako se procenjuje, do sredine vijeka bolovati oko 140 miliona ljudi.
Više pređašnjih studija pokazalo je da blokatori enzima fosfodiesteraza ne samo da imaju sposobnost da pojačaju protok krvi u penis, već bi mogli da spreče neurodegenerativne procese odgovorne za razvoj demencije.
Ovaj efekat nije toliko iznenađujući, imajući u vidu da su inhibitori fosfodiesteraze poznati da učestvuju u putanjama nervnih signala koje utiču na neuroplastičnost, sposobnost mozga da se adaptira zavisno od naše interakcije sa okolinom.
Prethodna istraživanja pokazala su da lijekovi poput sildenafila smanjuju višak fosforilacije „tau“ proteina u nervnim ćelijama zbog koje se stvaraju toksični čvorovi i tako pomažu unapređenju kognitivnog zdravlja i pamćenja.
Nisu sve studije došle do istog zaključka, a neke čak nisu primjetile nikakav efekat. Zbog toga su nova ozbiljna istraživanja prekopotrebna kako bi se bolje razumjeli mehanizmi i efekat na neurološkom nivou.
Stručnjaci u SAD su koristili ćelijske kulture neurona, stvorene iz matičnih ćelija pacijenata sa Alchajmerovom bolešću, kako bi mapirali mataboličku i genetsku aktivnost koja stoji iza terapeutskih efekata sildenafila.
Laboratorijski uzgojeni neuroni stvarali su značajno manje nivoe „tau“ proteina čak i sa dodatom većom kontracijom fosfora, potvrđujući zaštitni efekat sildenafila.
Dalje proučavajući DNK ćelija otkrili su stotine promjena u genskoj strukturi, poput onih vezanih za upalne inflamatorne procese, komunikaciju između nerava…
Dodatne studije svakako će biti potrebne da bi tačno odredilo kako ove suptilne promjene mogu da utiču na patologiju iza Alchajmerove bolesti.
Drugi veoma značajan ugao novog istraživanja bio je korišćenje vještačke inteligencije u analiziranju miliona kartona iz dvije velike baze podataka pacijenata, a otkriveno je među pacijentima koji su uzimali sildenafil za 30 do 54 odsto bila manja prevalencija od Alchajmerove bolesti.
„Nakon integrisanja ogromne količine podataka i kompjuterske obrade, veoma je ohrabrujuće videti efekte sildenafila na ljudske neurone“, kaže doktor Fejžong Čeng sa Genomskog centra klinike u Klivlendu.
Zbog sve dužeg životnog vijeka stanovništva širom svijeta, očekuje se da će se broj ljudi koji žive sa demencijom udvostručivati svakih 20 godina, a da će do polovine vijeka bolovati oko 140 miliona ljudi.
