Buđenje, znojenje, drhtanje i kucanje srca nakon noćne more nikada nije ugodno iskustvo. Možda se čini da su neki ljudi skloniji tome da im san napadnu loši snovi - sada naučnici imaju teoriju zašto.
Ljudi koji su usamljeni mogli bi biti skloniji da sanjaju loše snove, tvrde naučnici sa Univerziteta Oregon State, Univerziteta Arizone, Univerziteta Tampa.
I usamljenost i poremećaji spavanja su ozbiljni problemi javnog zdravlja, rekao je istraživač Kolin Hese, jer su oboje povezani s povećanim rizikom od srčanih bolesti, moždanog udara i prerane smrti.
Studija je dodatak istraživanju koje je upozorilo na zdravstvene posljedice usamljenosti, rekli su naučnici. Istraživači su se oslanjali na teoriju zvanu evolucijska teorija usamljenosti.
Predlaže da je usamljenost evoluirala kako bi nas upozorila da nedostaju naše društvene veze.
Dr Hese, direktor Škole komunikacija na OSU "Colleg of Liberte Arts", objasnio je: "Kada potreba ljudi za jakim vezama ne bude zadovoljena, oni pate fizički, mentalno i socijalno. Baš kao što glad ili umor znače da niste dobili dovoljno kalorija ili spavali, usamljenost je evoluirala da upozori pojedince kada njihove potrebe za međuljudskom vezom ostanu neispunjene."
To dolazi nakon što su istraživači sa Univerziteta Harvard rekli da usamljenost može povećati rizik od moždanog udara za 56 posto. Socijalna izolacija je ranije bila povezana sa srčanim oboljenjima, depresijom, demencijom i dijabetesom.
Ne samo da utiče na naše budne sate i opšte zdravlje, čini se da usamljenost može uticati i na kvalitet sna kroz noćne more, kažu naučnici.
Najnovija studija uključivala je anketiranje 1.600 odraslih Amerikanaca starosti između 18 i 81 godine.
Istraživači su otkrili da ljudi koji su sebe opisali kao usamljene češće pate od češćih i intenzivnijih noćnih mora - iako su primijetili da rezultati pokazuju korelaciju, a ne uzrok i posljedicu.
Ključna veza između usamljenosti i učestalosti noćnih mora bio je stres, rekli su istraživači u radu objavljenom u "Journal of Psihology".
Drugi faktori koji usamljenost povezuju sa noćnim morama su zabrinutost, anksioznost i hiperuzbuđenje – stanje ekstra budnosti i fokusiranosti. Poput stresa, ruminacija i hiperuzbuđenje su povezani sa usamljenošću, kažu istraživači.
Usamljene osobe su imale tendenciju da doživljavaju više ovih mentalnih stanja, koja su zauzvrat bila povezana s češćim i intenzivnijim noćnim morama.
"Kvalitetan san za obnavljanje je osnova za kognitivno funkcioniranje, regulaciju raspoloženja, metabolizam i mnoge druge aspekte dobrobiti. Zato je toliko važno istražiti psihološka stanja koja remete san, a među njima je ključna usamljenost", navodi.
