Marković je rekao da Republika Srpska ima široke nadležnosti unutar BiH i organizaciju zakonodavne, izvršne i sudske vlasti, što joj garantuje da samostalno izgrađuje i ostavruje svoj pravni sistem.

- Imajući u vidu činjenicu da Ustav Republike Srspke u cijelosti uređuje ustavnu materiju, odnosno da sadrži norme o svim pitanjima kojima se bave svi drugi ustavi u svijetu. Počev od ljudskih prava, nadležnosti, pa do organizacije državne vlasti i lokalne samouprave - rekao je Marković.

Ustav Republike Srpske, koji je donesen 1992. godine, u više navrata je mijenjan i postoji ogroman broj amandmana, ali bez obzira na to, ističe Marković, ovaj akt predstavlja temelj ustavno-pravnog sistema.

Marković je poručio da bilo kakvo razmatranje promjena ili donošenja novog Ustava Srpske treba da bude zasnovano na ozbiljnoj analizi i da u razmatranje i najmanjih izmjena treba da, osim političara, budu uključeni svi koji su zainteresovani za eventualne izmjene Ustava.

- Јako je važno za Ustav Srpske da se sa najboljim namjerama i znanjem pristupa njegovom tumačenju i primjeni u svakodnevnom životu, zato što je Ustav Republike Srpske, kao i svaki drugi ustav u svijetu, dovoljno uopšten, širok i dopušta mogućnost različitih tumačenja - rekao je Marković povodom 31 godine od uspostavljanja Ustava Republike Srpske.

On je istakao da svako tumačenje i primjena Ustava treba da vode unapređenju ljudskih prava i pravnog sistema, te da se samo na taj način može odužiti onome što predstavlja suštinu i temelj Ustava Srpske.

Skupština srpskog naroda BiH donijela je Ustav 28. februara 1992. godine koji je jednoglasno usvojen na temeljima Deklaracije o osnivanju, i koji je garantovao punu ravnopravnost i jednakost naroda i građana Republike.

Najviši pravni akt Republike Srpske, koji je uz određene amandmane i danas na snazi, donesen je prije izbijanja tragičnih sukoba i jednostranog bošnjačkog i hrvatskog proglašenja nezavisnosti BiH, a nakon referenduma koji je održan 1. marta i na kojem nisu učestvovali Srbi.