Savjet za provođenje mira svojim zaključcima slagao je da Republika Srpska nije strana potpisnica Opšteg okvirnog sporazuma za mir. Potpisani zaključci dokazuju nepismenost ili bezobrazluk, jer nisu uspjeli rastumačiti niz dokumenata koji govore da njihovi zaključci nisu ispravni.
Ipak, pri samom sastanku bilo je vjerovatno da će zaključci biti obmanjujući s obzirom da su mu prisustvovali Kristijan Šmit i Majkl Marfi, a za mišljenje se pitao i Ćamil Duraković.
"UO PIK je takođe pojasnio da Republika Srpska nije potpisnica Opšteg okvirnog sporazuma za mir. Strane u Sporazumu obavezale su se da će u potpunosti poštovati suverenu jednakost, teritorijalni integritet i političku nezavisnost BiH i da će u potpunosti poštovati i promovisati ispunjavanje obaveza preuzetih aneksima Opšteg okvirnog sporazuma za mir, uključujući njen Ustav.
Redom ćemo predstaviti dokumente gdje se Republika Srpska pojavljuje kao strana u mirovnom pregovoru.
29. avgust 1995, godine: Sporazum o zajedničkom izaslanstvu na mirovnim pregovorima o BiH
U Beogradu je 29. avgusta 1995. godine potpisan sporazum između zvaničnika Savezne Republike Jugoslavije i zvaničnika Republike Srpske, uz prisustvo patrijarha Pavla i vladike Irineja Bulovića.
1. Vođsto Republike Srpske pristaje na potpuno usklađivanje svog pristupa mirovnom procesu s onim Savezne Republike Jugoslavije.
2. U tom smislu, Republika Srpska imenuje tri svoja predstavnika u zajedničko izaslanstvo od šest članova na čijem čelu će biti predsjednik Srbije Slobodan Milošević, a koji će pregovarati o mirovnom procesu za BiH.
Delegacija se sastojala od Radovana Karadžića, Momčila Krajišnika i Ratka Mladića.
Izaslanstvo ima ovlaštenja da u ime Republike Srpske potpiše dio mirovnog plana koji se odnosi na Republiku SRpsku, s obavezom da se postignuti sporazum striktno provede.
Sporazum potpisuje: Iz SRJ: Zoran Ilić, Slobodan Milošević, Momir Bulatović, Radoje Kontić, Pavle Bulatović i Momčilo Perišić. Iz Srpske: Radovan Karadžić, Nikola Koljević, Biljana Plavšić, Momčilo Krajišnik, Dušan Kondić, Aleksa Buha i Ratko Mladić.
Rezolucija 1021 Savjeta bezbjednosti UN-a (Njujork, 22.11.1993)
Tekst rezolucije 1021 Savjeta bezbjednosti UN-a kaže:
"Pozdravljajući parafiranje Opšteg okvirnog dogovora o miru u BiH i njegovih Dodataka (zajedno: Mirovno dogovor) od strane Republike Bosne i Hercegovine, Republike Hrvatske i Savezne Republike Jugoslavije te ostalih 21. novembra 1995. u Dejtonu, Ohajo, kojim strane pristaju formalno potpisati Mirovni sporazum.
Dalje se navodi:
"Kao potvrdu zajedničkog htijenja za postizanje mira u regiji učesnici naglašavaju ličnu važnost održanja prekida vatre, saradnje sa svim humanitarnim i drugim organizacijama u BiH, kao i osiguranje bezbjednosti i slobode kretanja radnika tih organizacija. Izaslanstva Republike BiH, Republike Hrvatske, SRJ (takođe i u ime RS) i Federacije BiH, posebno se obavezuju suzdržati od svakog neprijateljskog postupka ili ometanja pripadnika UNPROFOR-a, međunarodnih snaga koje će biti raspoređene u skladu s Opštim okvirnim sporazumom ili osoblja humanitarnih organizacija i agencija."
Tekst završne izjave u Dejtonu (Dejton, 21.11.1995)
Nakon opisa pregovora i predloženog istaknut je sljedeći pasus:
"Predsjednik Izetbegović, u ime Republike BiH, Predsjednik Tuđman, u ime Republike Hrvatske, Predsjednik Milošević, u ime SRJ i u ime RS, te predsjednik Zubak, u ime Federacije BiH, parafirali su Opšti okvirni sporazum i njegove anekse i time parafirane dokumente učinili konačnima izražavajući svoju saglasnost da ih se smatra obaveznima tim dokumentima, kao i svoju opredijeljenost da bez odlaganja potpišu Opšti okvirni sporazum i njegove Anekse.
Opšti okvirni Sporazum za mir u Bosni i Hercegovini (Dejton, 21.11.1995., Pariz, 14.12.1995.)
Tekst Opšteg okvirnog sporazuma za mir u BiH
U nabrajanju članova zapisano je sljedeće: Republika Bosna i Hercegovina, Republika Hrvatska i Savezna Republika Jugoslavija ("Stranke")
Primajući na znanje sporazum od 29. avgusta 1995. kojim je delegacija Savezne Republike Jugoslavije ovlaštena potpisati u ime Republike Srpske dijelove mirovnog plana koji se odnose na nju, uz obavezu stroge i dosljednog provođenja postignutog sporazuma.
Sve ovo su zvanični dokumenti koji već u samom startu dokazuju da je Savjet za provođenje mira (PIK) slagao javnost. Pored prisutnih predstavnika zemalja koje su neprijateljski nastrojene prema Srpskoj, sastanku se obratio i Ćamil Duraković, kao očigledno relevantni predstavnik Republike Srpske.
