Dimić je naveo da termin Holokaust označava istrebljenje jevrejskog naroda u Drugom svjetskom ratu, dok genocid podrazumijeva "ubistvo članova grupe", "teške povrede fizičkog i mentalnog integriteta grupe", "namjerno podvrgavanje grupe takvim životnim uslovima koji treba da dovedu do njenog potpunog ili djelimičnog fizičkog uništenja", "mjere usmjerenen ka sprečavanju rađanja u okviru grupe", "prinudno premještanje djece iz jedne grupe u drugu".

On je za današnje "Večernje novosti" rekao da se u Srebrenici, koja je bila zaštićena, ali ne i demilitarizovana zona, dogodio strašan zločin, ali ne i zločin genocida, onako kako je označen Rezolucijom 96 UN od 1946. godine.

Dimić je naglasio da su tom zločinu prethodili pojednako teški zločini u Bratuncu i okolini koje su izvršile jedinice pod komandom Nasera Orića, stacionirane u Srebrenici.

On je naveo da je Zapad saučesnik muslimanske strane u tim zločinima, te da je istovremeno sa Alijom Izetbegovićem, uz ostalo, žrtvovao Srebrenicu.

- Prije bi se moglo reći da se na tom prostoru podjednako, kao i u Prvom i Drugom svetskom ratu pripremao i vršio genocid nad srpskim narodom, koji je označavan trajno nepoželjnim - rekao je Dimić.

Dimić je podsjetio da su zločini nad Srbima vršeni u okolini Srebrenice u kontinuitetu od 1992. do 1995. godine, kada je stradalo 3.500 Srba, kao i da su Srbi smatrani remetilačkim faktorom i za njih u BiH, koja je smatrana isključivo muslimanskom i katoličkom, nije bilo mjesta.

On je napomenuo da se vršila dehumanizacija Srba, nazivani su četnicima, smećem, davane im animalne osobine, oduzimano ljudsko dostojanstvo, označavani rusofilima, protivnicima novog svjetskog poretka i Evrope...

Prema njegovim riječima, uočljivo je plansko i sistematično odstranjivanje Srba iz sredine u kojoj su vijekovima živjeli, a teško shvatljivu mržnju prema Srbima je podsticala i propaganda i aktuelna politička misao u Izetbegovićevoj "Islamskoj deklaraciji".

On je naveo da se to uklapalo u koncept Alije Izetbegovića o nacionalnoj i vjerski čistoj BiH, a značajan uticaj dobio je antisrpski, antipravoslavni, antislovenski "rasistički nacionalizam".

Dimić je zaključio da, ukoliko se dešavanja oko Bratunca i Srebrenice ne istraže i istina, ma kakva bila, o minulom ratu, ali i prethodnim na ovim prostorima, ne saopšti, zločini će se ponavljati i u budućnosti.