Srpska pravoslavna crkva i vjernici 27. septembra slave jesenji Krstovdan, dan kada je pronađen Časni krst na kojem je razapet Isus Hrist. U pravoslavnom kalendaru on je označen crvenim slovom.
O značaju praznika govori činjenica da ga naša crkva obilježava čak dva puta u godini, 18. januara i 27. septembra, u znak sjećanja na pronalaženje krsta na kome je raspet Isus Hristos.
Ono što odlikuje post na Krstovdan jeste suhojedenje.
U pitanju je običaj da se posti tako što se unosi isključivo suva hrana ili samo hljeb i voda, i to jednom u toku dana. Suhojedenjem se smatra kada se hrana uzima bez ulja i vina, pretežno nekuvana, odnosno suva.
Tako se postom obuzdavaju “slastoljublje” i “stomakougađanje”.
– Sam praznik danas proslavlja se tako što se po monaškim tipicima održava suhojedenje. Jedu se suvarci po monaškim tipicima tj. pravilima. Kod naroda je nešto blaži post. Obično postoji razlika među monaškog i narodnog posta. Ipak, iako jeste blaži post, i dalje je jedan od najstrožih postova u toku godine, uz Veliki petak – objasnio je za Kurir teolog Nebojša Lazić.
To je običaj koji se smatra “najpravilnijim” vidom posta, ali imajte u vidu da tjelesni post ne bi trebalo, prema učenju Crkve, razdvojiti od duhovnog. Na Krstovdan bi trebalo provesti dan u molitvi i uzdržavati se od loših želja, misli i dela, a često se ističe i opomena Sv. Vasilija:
Korist od posta ne ograničavaj samo na uzdržavanje od jela, zato što je istinski post udaljavanje od zlih djela.
