Praznik, koji je u crkvenom kalendaru upisan crvenim slovom i uvijek se obilježava 21. novembra po novom kalendaru, spomen je na jednog od anđela koji su se, prema predanju, sa vojskom svih anđela suprotstavili silama zla.

Sveti arhangel Mihailo, simbol borbe protiv zla i sila nebeska koja prihvata duše umrlih mjereći im dobra i zla djela, slika se na ikonama i freskama kao nebeski ratnik u vojničkoj opremi, sa mačem, kopljem i zlim duhom koji, okovan lancima, leži pod njegovim nogama.

Aranđelovdan je jedna od najčešćih krsnih slava kod Srba. 

Slavi se u jesen, a po narodnom vjerovanju to je zato što kad su sveci dijelili uloge, Arhanđel Mihailo dobi jesenje i zimsko vrijeme. Vrijeme zime i zimske teškoće. Govori se da u ovo vrijeme Arhanđel luta svijetom obučen u prosjaka da izgradi nevjernike i pomogne nevoljnicima.

Na Aranđelovdan treba širiti dobre misli, a jednu jedinu stvar koju ne smijete uraditi jeste da siromašne i nemoćne tjerate od sebe. To će anđeo, koji je stalno uz vjernike, kazniti.

Jedno narodno vjerovanje kaže da se prema vremenskim uslovima na ovaj dan može odrediti kakva će biti godina. Kaže se: kakvo je vrijeme na Aranđelovdan, tako će biti tokom cijele zime i proljeća! Zato, ako ujutru bude vedro, čeka nas godina puna sunca, a ukoliko bude oblačno i tmurno, biće mnogo padavina, i godina bez mnogo sunčanih i lijepih dana. Čim ustanete, pogledajte u nebo, i saznaćete kakva godina je pred nama.

U nekim krajevima Srbije, ovaj anđeo se slavi i kao zaštitnik stočara jer se vjeruje da samo on može otjerati vukove.

Postoji vjerovanje i običaj kod mnogih hrišćana koji slave svetog Mihaila, da pošto ga smatraju živim svetiteljem, ne spremaju žito, što je neopravdano i netačno. Neophodno je pripremiti žito za slavu, jer svi svetitelji i svi umrli živi su pred Bogom.

Da li će Aranđelovdan biti proslavljen uz posnu ili mrsnu trpezu, zavisi od toga na koji dan pada. Ako pada u srijedu ili petak, onda treba da bude posna, a žito je obavezno.