Kada je Majkl Džordan najavio da se povlači iz košarke, sezonske karte za mečeve Čikago bulsa su planule, a zajedno sa njima i preprodavači ulaznica.
Kupovalo se više hiljada ulaznica koje bi se zatim prodavale na ulici po ekstremno visokim cijenama, a kupaca je bilo, jer ko ne želi posljednji put gledati najboljeg košarkaša u istoriji?
Isto tako dolaskom Novaka Đokovića u Banjaluku, profiteri na srpskoj senzaciji su bez imalo srama pokupovali ulaznice za koje traže do 10 puta više novca.
Tako da se vrlo brzo turnir koji je dostupan svim građanima, pretvorio u priliku za zaradu pohlepnih. Ovim potezom prilika svih da Đokovića gledaju za 60 KM pretvorila se u luksuz onih sa boljim platnim listama da za isti meč izdvoje 800 KM.
Na sreću, u čitav slučaj se vrlo brza uključila policija koja istražuje preprodaju ulaznica za turnir Srpska open.
Ovaj huliganizam i pljačku na djelu ovdašnja javnost je gledala i za vrijeme Jugoslavije kada su se preprodavale Kino ulaznice za tada holivudske blokbastere. Ali i tada preprodaja nije išla u nebesima, a današnji bezobrazluk završiće u rukama policije.
Kriminalizacija ovakvog kulturološkog događaja u kome su Banjalučani trebali da gledaju najboljeg tenisera svih vremena još jednom je isturila u prvi plan čisto profiterstvo.
Jednakost i prilika za sve da uživo gledaju tenisere koje decenijama prate na scenama Londona, Njujorka, Sidneja i Pariza, pokušali su da pokvare sitni šibicari. Za šta? Za koju stotinu maraka u džepu.