Petar Matić rođen je 6. jula 1920. u Irigu. Potiče iz imućne zemljoradničke porodice. Osnovnu školu je završio u rodnom mjestu i do početka Drugog svjetskog rata se bavio zemljoradnjom.

Poslije Aprilskog rata i okupacije Kraljevine Jugoslavije, 1941. godine, Petar je, kao sekretar Mesnog komiteta, a potom i sekretar Sreskog komiteta KPJ za Irig i član Štaba za pripremanje ustanka, vrlo aktivno radio na organizovanju ustanka u Sremu.

U avgustu 1941. bio je zadužen za prihvat robijaša-komunista pobeglih iz sremskomitrovačkog zatvora. Kada je formirana Iriška partizanska četa, postao je njen prvi politički komesar. U ljeto 1942. godine za vrijeme velike neprijateljske ofanzive na Frušku goru, bio je tokom proboja ranjen u nogu. Po odlasku glavnine Trećeg sremskog partizanskog odreda u istočnu Bosnu, on je sa njegovim Četvrtim bataljonom ostao u Sremu. U prvo vrijeme je bio zamjenik, a potom i komandant ovog bataljona.

Tokom 1943. godine komandovao brigadom koja je u jeku borbi prebacila u istočnu Bosnu 1.000 dobrovoljaca iz Srema i 100 seljačkih kola punih hrane, odjeće i sanitetskog materijala. Po ovom događaju snimljen je i film "Veliki transport".

Sljedeće godine u borbama sa Nijemcima na Fruškoj gori ranjen je u grudi i potom liječen u Italiji. Kraj rata dočekao je u Moskvi, gdje je prebačen na vojno školovanje. Drugi svjetski rat završio je kao potpukovnik, a 1953. godine, sa svoje 33 godine, dobio je čin general-majora. Poslije rata vojna služba vodila ga je u razne dijelove Jugoslavije, a konačno se usidrio u Beogradu sa suprugom i dvije kćerke.

Penzionisan je 1980. godine u činu general-pukovnika.

Petar Matić je imao petoro braće i sestara i svi su bili partizani. Anka Matić, jedna od sestara, poginula je kao bombaš na kraju rata u borbama za oslobođenje Beograda i posthumno je proglašena narodnim herojem. Majka Petra Matića strijeljana je u logoru Jasenovac, a otac mu je do smrti mučen u rodnom Irigu.

Pratite nas i putem Vibera