Srpska pravoslavna crkva sutra obilježava praznik - Polaganje pojasa Presvete Bogorodice.
Riječ je o prazniku posvećenom jednoj od hrišćanskih relikvija - pojasu, koji je po predanju pripadao majci Isusa Hrista - Bogorodici Mariji. Pojas je isplela, navodno, od kamilje dlake sama Bogorodica, čuva se u svetogorskom manastiru Vatoped i predstavlja jedinu dragocjenost sačuvanu iz života Hristove majke.
Priča kaže da je nakon Bogorodičine smrti, Sveti Toma u grobu pronašao samo pojas - sve što je od Majke Božije ostalo nakon njenog uspenja. On ga je uzeo i čuvao ga kao relikviju do kraja života.
I sam pojas je imao zanimljivu istoriju - u prvim vijekovima čuvan je u Jerusalimu, da bi u 4. vijeku bio prenijet u Kapadokiju. Potom je stavljen u zlatni kovčeg i donijet u Carigrad gdje nije vađen sve do vremena Lava Mudrog.
Tada je, prema predanju, izliječio caricu Zoi kojoj tadašnji ljekari nisu mogli da pronađu lijeka, a ona je u znak zahvalnosti Presvetoj Bogorodici zlatnim koncem izvezla pojas koji je tako dobio svoj današnji izgled.
Polaganje pojasa Presvete Bogorodice se kao zvaničan crkveni praznik proslavlja od sredine 12. vijeka.
U našim krajevima ovaj neobični praznik najviše poštuju žene i parovi koji ne mogu da imaju djece. Oni na taj dan odlaze u crkve i manastire posvećene Bogorodici jer se vjeruje da će im molitve donijeti potomstvo. Ima i onih koji ovaj praznik proslavljaju kao krsnu slavu.
Pojas bio i kod kneza Lazara
Bogorodičin pojas je uprkos starosti, premještanjima i povremenim krađama ostao sačuvan sve do današnjih dana. Svetinja se više puta dijelila na dijelove i nalazila u raznim zemljama, za nju su ratovali i nosili je sa sobom u bitke kao garant pobjede.
Pojas se nalazio u Carigradu sve do 12. vijeka kada je poslije poraza cara Isaka od bugarskog cara Asama 1185. godine ukraden i prenesen u Bugarsku.
U 14. vijeku sudbina Bogorodičinog pojasa preplela se sa sudbinom našeg naroda. Naime, relikvija je dospjela u posjed kneza Lazara koji ju je brižno čuvao.
Upravo je srpski vladar bio taj koji je pojas, zajedno sa komadom Časnog krsta, poklonio hilandarskom manastiru Vatoped.
