Marka je posvećena jednom od najstarijih pravoslavnih manastira u BiH, čime se naglašava kulturno i istorijsko naslijeđe ovog svetog mjesta.
Skriven od pogleda, među kamenim liticama i mirisnim borovima, prije šest vijekova uzdigao se Manastir Rmanj – čuvar duše srpskog naroda i svjedok vjekovne borbe za vjeru i slobodu.
Posvećen sv. Nikolaju Mirlikijskom, podignut je 1443. godine i pripisuje se kao zadužbina Katarine Branković – kćeri Đurđa Brankovića i supruzi Urliha Drugog Celjskog.
O duhovnoj važnosti manastira svjedoči i to što se od 1566. sjedište Dabrobosanske episkopije (mitropolije) nalazilo u Rmnju i to više od jednog vijeka. Manastir Rmanj nalazi se u Martin Brodu i pripada Bihaćko-petrovačkoj eparhiji.
Autor ovog izdanja je Tanja Kuruzović, dizajner i izdavač Pošta Srpske.
Najznačajniji mitropolit koji je stolovao u Rmnju jeste mitropolit Teodor, koji je osnovano bogosloviju u manastiru Krka 1615. godine.
Sjedište dabrobosanskih mitropolita Rmanj je bio dugih 110 godina. U manastiru je radila i ikonopisna škola, a u njemu su prepisivane sveštene i bogoslužbene knjige.
Burna istorija ovog podneblja, tromeđa Like, Korduna i Banije, nije poštedjela ni ovu bogomolju.
Rmanj je više puta razaran i paljen, mahom tokom ratnih sukoba. Pod zidinama ove svetinje se i danas osjeća prisustvo predaka i bremenite istorije.
Narod Krajine borio se i vojevao za istinu i pravdu, slobodu i mir, što je hrišćanska i ljudska dužnost, a čemu svjedoči ovaj manastir koji čuva od zaborava istoriju i kulturu srpskog naroda.
(Izvor: SeeSrpska)