Srpska pravoslavna crkva i vjernici danas slave svetog Nikona.
Sveti Nikon je bio rimski oficir, koji se spasao u boju tako što se prekrstio i pomolio Bogu, od tada njegov život se mijenja i sve posvećuje vjeri.
Prema vjerovanju Nikon je sa četom pošao u boj, prije toga majka ga je posavjetovala, da ako upadne u nevolje, da se prekrsti i prizove Hrista u pomoć. I zaista, kada je u boju Nikonova četa bila opkoljena i sasvim blizu konačne pogibije, Nikon se prekrstio i u srcu zavapi Hristu.
U tom času dobio je neobičnu silu, jurnuo u neprijatelje i jedne ubio, a druge nagnao u bjekstvo. Vraćajući se kući Nikon je neprestano u čudu uzvikivao: “Veliki je Bog hrišćanski!” Nakon ovog događaja tajno je otplovio u Aziju, gde ga episkop kizički Teodosije krsti.
Po krštenju zatvorio se u jedan manastir, gdje se predao učenju i podvigu. No pred smrt episkop Teodosije je imao viziju, u kojoj mu bi naređeno, da sebi za nasljednika rukopoloži Nikona. Starac Teodosije odmah pozove Nikona i rukopoloži ga za đakona, potom za prezvitera i episkopa. No Božjim Promislom Nikon uskoro dođe u Neapolj gdje obrete svoju majku još u životu.
Po smrti materinoj on se udalji sa devet učenika, nekada ratnih drugova, u Siciliju, i tamo se odade propovijedi Jevanđelja. No bješe strašno gonjenje hrišćana u to vrijeme. I knez Kvintijan uhvati Nikona sa drugovima i udari na velike muke.
Njegovih stotinu devedeset učenika i drugova biše posječeni. A Nikona je mučitelj vezivao konjma za repove, bacao ga s visoke stene u provaliju, tukao, strugao, no Nikon sve te muke preživi. Najzad bi posječen mačem i preseli se Gospodu.
Njegovo tijelo bi ostavljeno u polju, da ga ptice pojedu. No neko čobanče, s bijesnim duhom, zakači se i padne na mrtvo tijelo Hristovog mučenika, i odmah se iscijeli. Ono razglasi o tijelu Nikonovom, te hrišćani dođu i česno ga pogrebu.
