Već u rano proljeće, čim se temperatura vazduha podigne iznad 12 stepeni u prirodi se počnu pojavljivati zmije koje su vjerovatno jedno od najomraženijih životinja. Neobično veliki strah često vodi njihovom bezrazložnom proganjanju i ubijanju, a pri tome se ne zna radi li se o otrovnim ili neotrovnim zmijama.
Prema riječima Saudina Merdana stručnjaka iz udruženja “Centar Dr. Stjepan Bolkay” u Bosni i Hercegovini živi 14 vrsta zmija. Od toga su samo tri otrovnice šarka ili riđovka (Vipera berus), balkanski šargan (Vipera ursinii) i poskok (Vipera ammodytes).
Otrovne zmije naše zemlje se lako razlikuju od neotrovnih. Tijelo otrovnica je kratko i zdepasto i rijetko prelazi 60-tak cm. Glava je široka, srcolika ili trouglasta i uvijek jasno odvojena od tijela naglašeno uskim vratom. Zjenice uske ili ovalne, nikada okrugle. Ove zmije karakterizira tamna, vijugava leđna šara, koja može biti kontinuirana ili isprekidana.
Riđovka ili šarka
Odrasle jedinke zmije riđovke gotovo da jedva dostižu 60 cm. Mužjak riđovke je siv ili smeđe boje sa crnom (u pravilu isprekidanom) šarom, dok su ženke smeđe ili crvenkaste sa manje izraženom smeđom šarom.
Ujed šarke je bolan, ali smrtni slučajevi su ekstremno rijetki (npr. u slučaju povrede glavnog krvnog suda).
Balkanski šargan ili planinski žutokrug
Balkanski šargan (Vipera ursinii) je najmanja zmija otrovnica u Evropi. Odrasle jedinke narastu do 50cm. Mužjaci su svijetlo smeđi ili sivi, dok su ženke žućkaste. Na sredini leđa nalazi se gotovo uvijek jasna smeđa ili tamno siva cik-cak šara.
Često dijeli stanište sa šarkom, nerijetko i sa poskokom.
Otrov šargana je vrlo slab te se često poredi sa ubodom pčela.
Poskok
Poskok (Vipera ammodytes) je najotrovnija i najveća zmija otrovnica u Evropi. Naraste u prosjeku oko 65 cm, vrlo rijetko prelazi 90 cm.
Najmarkantnija morfološka karakteristika poskoka je roščić koji se nalazi na vrhu njuške. Mužjaci su najčešće sive boje sa crnom cik-cak šarom, dok su ženke najčešće smeđkaste ili crvenkaste, sa ne tako upadljivom cik-cak šarom.
Naseljava gotovo čitavu BiH od nivoa mora do visokih planinskih ekosistema.
Odrasle jedinke se hrane uglavnom sitnim sisarima i pticama, većim gušterima i drugim zmijama. Vrlo često se poskoci, posebno krajem ljeta i u toku jeseni, penju na drveće, grmovito rastinje i visoke stijene (zbog ishrane i termoregulacije). Zbog toga, neoprezni ljudi budu ugriženi od strane takvih jedinki u glavenim ili vratnim predjelima tijela, pa je po narodnom vjerovanju dobio ime po tome da visoko skače.
Otrov poskoka je snažan, te je jedina po život opasna vrsta zmije u BiH. Međutim, pretpostavlja se da su smrtni slučajevi ujeda poskoka u BiH oko 2 posto.
