U Srpskoj ekološka katastrofa, u drugom entitetu istorijski razvojni projekti. Tako se ukratko može opisati odnos ekoloških udruženja prema eksploataciji ruda. Sve to dokazuje da iza svega stoji strani interes, kaže dobro obaviješten izvor ATV-a.
Dok se koncesije u Federaciji dijele bez odobrenja nadležnih institucija, ali uz snažne podsticaje američkog i britanskog ambasadora ili Kristijana Šmita, u Republici Srpskoj se i oni projekti koji bi značili razvoj malih lokalnih zajednica osuđuju kao ekološke bombe.
Prema izvorima ATV-a, to se najbolje vidi u stvaranju takozvanih ekoloških grupa po Republici Srpskoj, poput Еko puta iz Bijeljine i Čuvara Majevice, kao i Fejsbuk grupe Reci ne rudniku litijuma u Loparama.
Većina tih grupa su u direktnom kontaktu sa opozicionarima iz Srbije, poput Aleksandra Jovanovića Ćute, za kojeg se zna da je pod uticajem stranih obavještajnih službi.
A cilj je jasan: stvoriti privid masovnosti skupova i velike podrške naroda. Međutim, njihov krajnji cilj nije borba za prirodna bogatstva, već upravo stavljanje tih bogatstava u ruke stranih kompanija.
A to je moguće jedino promjenom aktuelne vlasti, kaže naš izvor. Upravo zato najsnažniju podršku tim ekološkim udruženjima u Srpskoj pružaju aktivisti i članovi opozicionih partija, a to su PDP, SDS, Lista za pravdu i redi Narodni front.
Poznato je da organizovanje prevoza građana na razne eko-skupove nudi Milenko Ristić, predsjednik Opštinskog odbora PDP-a i predsjednik skupštine opštine Lopare. Poznat je i nagli zaokret načelnika Lopara SDS-ovog rade Savića, koji je od ubrzanog davanja ekoloških dozvola, postao najveći kritičar rudnika.
Aktivisti navedenih stranaka, ali i radnici pojedinih medija iz Srpske, imaju redovne sastanke sa eko-udruženjima, kako bi se koordinisali svi javni skupovi.
Ono što se krije od javnosti jeste da svi ovi pokreti žele samo jedno, da se priča o litijumu stavi van snage, ali samo dok se za to ne steknu drugi uslovi poput promjene vlasti, kako bi onda stranci nesmetano dobili sve potrebne uslove za eksploataciju i zaradu.
Tako nešto je već na djelu u drugom entitetu, gdje britanske firme nesmetano dobijaju koncesije, a priče o imovini Republike Srpske samo su paravan za otimanje i upravljanje njenim prirodnim resursima.
Stav aktuelnih vlasti Republike Srpske jeste da neće biti bilo kakvih radova ukoliko se procijeni da postoji šteta po stanovništvo, i ukoliko zarada ne ostaje u Republici Srpskoj.
