Prije nego što će ga mecima zaustaviti policija i sugrađanin Nenad Kaluđerović, Vuk Borilović je u krvavom pohodu na Cetinju ubio 10 sugrađana, a najpre ženu i djecu Miloša Martinovića, jednog od potomaka porodice koja je sa Borilovićima isprepletana vijekovima unazad.

U zaseoku Martinovića i Borilovića

Koliko početkom godine, tačnije pred Božić, 6. januara, članovi poznatih cetinjskih porodica Martinović i Borilović zajedno su spremile badnjak i donijele ga na Dvroski trg na Cetinju.

A njihova zajednička istorija počinje u zaseoku Gornič, na samo tri kilometra od Nacionalnog parka “Lovćen”, koje pripada plemenu Bajice. Upravo taj drevni zaseok nastanjuju dva bratstva – Martinovići i Borilovići.

– U plemenu za koje se kaže da je predstavnik državotvornog crnogorskog naroda rodilo se mnogo pametara, vladika, vojskovođa, junaka, heroja. U znamenitoj kući Martinovića rođene su majke svetorodne dinastije Petrović, sv. Petra i kralja Nikole – opisuje se u prošlogodišnjem putopisu na portalu Radio skale.

U tekstu se navodi da je isti zaseok iznedrio i Boriloviće, među kojima je i vitez Vuk Borilović o kojem je pisao i Njegoš u “Gorskom vijencu”. Uz pomenutog viteza, čije ime igrom sudbine nosi i masovni ubica sa Cetinja, iz iste porodice ponikao je i mitropolit Visarion Borilović-Bajica.

Ovako je pričao Vuk Borilović

Novinari koji su obišli zaseok Gornič, opisuju da ga krase brojne stare kuće isklesane od kamena, ali i one novijeg datuma.

Ekipa Radio skale je u ovom zaseoku naišla upravo na čovjeka koji će godinu kasnije doći na zao glas kao najgori masovni ubica u istoriji Crne Gore – Vuka Borilovića.

Iz reportaže se saznaje i da je Vuk u ranoj mladosti ostao bez oca Svetozara, koji je umro sa svega 43 godine.

Vuk je tada imao pet godina, a ima i brata i sestru.

Vuk je predstavljen kao službenik u Nacionalnom parku “Lovćen”, njegov brat kao pomorski oficir, a sestra kao domaćica.

– Vuk Borilović je naslijedio ljubav prema Gorniču i mjestu gdje je njegov otac prvi put otvorio oči. Zavoljeo je planinu i od ranog djetinstva mu je u srcu. Ljubav prema Lovćenu pokazao je i na taj način što je jedan od odgovornih službenika NP “Lovćen” – opisali su ga novinari.

Zabilježili su i njegovu izjavu.

– Moj zavičaj je moja tvrđava, moj topli dom, moje utočište! Čujem i vidim poznate mi tonove, opijaju me mirisi i dok živim i dok me ima, imaće i njega u meni, i na javi i u snovima čuvaću u svakom kamenu svu ispisanu istoriju koja je često i gorkom suzom optočena – poručio je tada Vuk Borilović.

Potresna priča o tri kuma

Još jedna važna veza između glavnih aktera jeste i kumovska. Jedna od žrtava Borilovića, Mitar Mitrović, kumovao je i Martinovićima i Kaluđeroviću, koji je na kraju i pucao u masovnog ubicu Borilovića.

Miloš Martinović je poslije telefonskog razgovora sa uznemirenom suprugom Natašom pozvao svog vjenčanog kuma Mitra Mitrovića da ode i vidi šta se dešava, budući da mu je Nataša prenijela da ima problema sa stanodavcem Vukom Borilovićem.

Mitar je bez pogovora otrčao u kuću kumova, ali ubica je već bio presudio Nataši i njenim maloljetnim sinovima, a ubrzo i samom Mitroviću koji je pokušao da ga obuzda.

Mitar Mitrović je, kao i Martinoviću, kumovao i Nenadu Nenu Kaluđeroviću, koji je na kraju, pod još nerazjašnjenim okolnostima, pucao u Borilovića, ubicu svog kuma. Istraga će utvrditi da li je njegov metak bio i onaj koji je zadao smrtonosne povrede.

Ubica Borilović je odmah nakon što je ubio Natašu i njenu djecu pozvao njenog muža Miloša Martinovića da mu to saopšti.