Ratko Mladić je od 1991. do 1995. imao važnu ulogu u ratovima u Hrvatskoj i Bosni i Hercegovini. U potom je bio komandant Vojske Republike Srpske u BiH.

General Mladić je 12. maja 1992. odlukom Narodne skupštine Srpske Republike u Banjaluci, a na prijedlog nekadašnjeg predsjednika RS Radovana Karadžića, postavljen za komandanta Glavnog štaba Vojske Republike Srpske i na tom položaju je ostao do 1996. 

Ratko Mladić je redovno unaprijeđen u čin general-pukovnika 24. juna 1994. godine.

Haški tribunal ga je optužio da je odgovoran za ratne zločine u Srebrenici 1995. godine, kao i druge ratne zločine između 1992. i 1995. godine, zločine protiv čovječnosti i kršenje običaja ratovanja.

Pod pritiskom tzv. međunarodne zajednice i Haškog tribunala general Ratko Mladić je 8. 11. 1996. godine smijenjen sa mjesta komandanta Glavnog štaba VRS i nije imenovan za Načelnika Generalštaba ukazom tadašnje predsjednice Republike Srpske Biljane Plavšić.

General Mladić je imao status aktivnog vojnog lica i u SRJ, sve dok ukazom predsednika SRJ Vojislava Koštunice 28. februara 2001. nije penzionisan.

Penziju je primao do novembra 2005. godine kada mu je, pod pritiskom zapadnih zemalja i sve učestalijih zahtjeva Haškog tribunala za izručenjem ona ukinuta. Sva nepokretna imovina zamrznuta mu je 2006. godine.

GODINE BJEKSTVA

Od 1995. godine do 2011. se nalazio u bijegu. Za to vrijeme bilo je više pokušaja hapšenja, ali svi su završeni bezuspješno. Mladića su viđali na Romaniji, u Han Pijesku, Beogradu, Banji Vrujci, u okolini Valjeva, Pančevu, na Zlatiboru, Ceru, Povlenu itd. Kao moguća skrovišta pominjale su se razne kasarne i vojni objekti, ali i manastiri u Ovčarsko-kablarskoj klisuri.

Uhapšen je 26. maja 2011. u Lazarevu kod Zrenjanina. Njegovo hapšenje i izručenje radi suđenja za ratne zločine se često navodilo kao nužan uslov Srbiji za pomoć i saradnju od strane EU i SAD.

Haški tribunal osudio ga je na doživotnu kaznu 22. 11. 2017. godine.