Na Svetom arhijerejskom saboru Srpske pravoslavne crkve (SPC) 22. januara 2010. godine Njegovo preosveštenstvo episkop niški Irinej izabran je za arhiepiskopa pećkog, mitropolita beogradsko-karlovačkog i patrijarha srpskog.
Zvona na Sabornoj crkvi u Beogradu 22. januara 2010. godine oglasila su se u 14.15 časova, označavajući da je izabran 45. patrijarh srpski.
Čin ustoličenja arhiepiskopa pećkog, mitropolita beogradsko-karlovačkog i Njegove svetosto patrijarha srpskog Irineja izvršen je 23. januara 2010. godine, na Svetoj arhijerejskoj liturgiji u Sabornom Svetoarhangelskom hramu u Beogradu, a 3. oktobra i u Pećkoj patrijaršiji.
Svetu arhijerejsku liturgiju služio je Njegova svetost patrijarh srpski Irinej uz sasluženje arhijereja, sveštenika i đakona, kao i predstavnika Ruske i Grčke crkve.
Novoizabrani patrijarh Irinej rekao je tada da je na ovu tešku dužnost izabran, uz pomoć braće arhijereja sa kojima će zajedno nositi breme i sve probleme.
Njegova svetost patrijarh srpski Irinej (Gavrilović) rođen je u selu Vidova kod Čačka 1930. godine. Završio je gimnaziju, a zatim Bogosloviju u Prizrenu i Bogoslovski fakultet u Beogradu.
Po završenom fakultetu odlazi u vojsku, a po povratku postavljen je za suplenta (profesora) Prizrenske bogoslovije. Prije stupanja na dužnost profesora u oktobru 1959. godine u manastiru Rakovica primio je monaški čin od Njegove svetosti patrijarha srpskog Germana, dobivši monaško ime Irinej.
Na dan Svete Petke, 27. oktobra 1959. godine, u crkvi Ružici na Kalemegdanu rukopoložen je u čin jeromonaha. Dok je službovao kao profesor u Prizrenskoj bogosloviji, upućen je na postdiplomske studije u Atinu, a 1969. godine postavljen je za upravnika Monaške škole u manastiru Ostrog, odakle se vraća u Prizren i biva postavljen za rektora Prizrenske bogoslovije.
Sa te dužnosti 1974. izabran je za vikarnog episkopa Njegove svetosti patrijarha srpskog sa titulom episkopa moravičkog, a godinu dana kasnije 1975. godine izabran je za episkopa niškog.
