Nekadašnji glumac Rastko Lupulović (47), koji se zamonašio i uzeo ime Ilarion, uključio se danas u "Dnevnik" na Javnom servisu Srbije.
Lupulović se uključio u program iz manastira Draganac, u kom je iguman, a vjerujemo da ga mnogi nisu prepoznali, jer izgleda potpuno drugačije od perioda u kom je tumačio lik Milančeta u seriji “Otvorena vrata”.
On se zamonašio prije tačno 25 godina, te je otvoreno govorio o stvarima koje mu pričinjavaju najveće zadovoljstvo.
– Najbitnija stvar kod mene je moje obraćenje u hrišćanstvo. Sticajem okolnosti sam počeo da odlazim u crkvu. To mi je pomoglo da se spustim na zemlju iz nekih mistifikatorskih oblaka. Uopšte, hrišćanin-pravoslavac je moje najbliže određenje. Osećam se zasićenim od roka i svega toga. Rok je negde u skladu sa opštim načinom života, opštom površnošću. Kad odem na Akademiju, izđuskam se i vratim se kući prazan i tup. Na liturgiju odem sa istim raspoloženjem, sa potrebom da doživim katarzu, ali kući dođem sređen i miran… U susretu sa vjerom i tradicijom, dolaziš do harmoničnog razrješenja svojih nemira, a u rok životu dolazi do prikrivanja tih nemira ili potpunog otupljivanja svih emocija. Zato ljudi u roku izgube tu neku kreativnu crtu, istroše se, istroše se, istroše se… – rekao je Rastko u jednom intervju koji je dao nekoliko mjeseci nakon što se zamonašio.
Lupulović je rođen u Beogradu, a ljubitelji filmske umjetnosti ga pamte po ulogama u filmovima “Biće bolje” i “Paket aranžman”, seriji “Otvorena vrata”, dok ga obožavaoci pozorišta pamte ne samo po sjajnim ulogama, već i po nagradi za glumačku bravuru “Zoran Radmilović” koju je dobio na Sterijinom pozorju u Novom Sadu 1996. godine.
Završio je Fakultet dramskih umjetnosti i bio jedan od vodećih glumaca svoje generacije. Nije bio dobar samo pred kamerama, već i u pozorištu, gdje se zatekao sasvim slučajno, kada ga je drugarica odvukla u Omladinsko pozorište “Dadov”. Tada je imao dugu kosu, kožnu jaknu i vodio potpuno drugačiji stil života.
Za igumana manastira Draganac postavljen je 2013. godine.
– Nikada nisam zažalio ili da sam se pokajao što sam postao monah. Naprotiv, često mi se događa da Bogu blagodarim što mi je pomogao da se opredijelim za ovaj put jer, naravno, sve je zasnovano na čovjekovoj slobodnoj odluci. Bez slobodne odluke svakoga od nas nema ni prave prave slobode… Ljubav i sloboda je ono nešto za čim sam ja krenuo – rekao je Lupulović prije nekoliko godina u emisiji “Eksploziv”.
