Naučnici sa Instituta za tehologiju Univerziteta u Džordžiji ustanovili su da je početna veličina zjenice usko povezana s individualnim razlikama u inteligenciji. Što su zjenice veće, to je inteligencija viša.

Naučnici su sproveli više istraživanja na tu temu i otkrili da je razlika u početnoj veličini zjenice između ljudi koji su postigli najviše bodova na kognitivnim testovima i onih koji su postigli najniže dovoljno velika da se može vidjeti "golim okom", piše Scientific American, a prenosi Index.hr.

TOK ISTRAŽIVANJA

"Prvi put smo to primijetili dok smo proučavali razlike u količini mentalnog napora koji ljudi ulažu za izvršavanje zadataka koji se tiču pamćenja. Širenje zjenica bio nam je pokazatelj tog napora, što je metoda koju je popularizovao psiholog Danijel Kahneman 1960-ih i 1970-ih. Kada smo otkrili vezu između početne veličine zjenice i inteligencije, nismo bili sigurni je li to stvarno tako i šta to tačno znači", rekao je kognitivni psiholog Džejson S. Sukahara sa sa Instituta za tehnologiju.

Naučnici su nakon ovog zanimljivog otkrića sproveli nekoliko većih istraživanja, u kojima je učestvovalo više od 500 ispitanika od 18 do 35 godina. Izmjerili su početnu veličinu zjenica učesnika dok su oni do četiri minuta gledali u prazan ekran kompjutera.

Veličina zjenice odnosi se na prečnik crnog kružnog otvora u središtu oka. Može da se kreće od oko dva do osam milimetara. Zenica je okružena šarenim dijelom, poznatim kao iris.

Sukahara i njegove kolege ustanovili su da je veća zjenica u korelaciji s većom inteligencijom, kontrolom pažnje i, u manjoj mjeri, kapacitetom radne memorije, što ukazuje na fascinantan odnos između mozga i oka. Zanimljivo je da je veličina zjenica negativno korelira s godinama, odnosno stariji učesnici uglavnom imaju manje, suženije zenice.

ZAŠTO VELIČINA ZENICE KORELIRA S NIVOOM INTELIGENCIJE?

Da bismo odgovorili na pitanje zašto je veličina zenice povezana s inteligencijom, moramo da razumijemo koji se procesi odvijaju u mozgu. Veličina zjenice povezana je s aktivnošću u locus coeruleusu, području smještenom u gornjem moždanom deblu koja ima neuronske veze s ostatkom mozga.

Locus coeruleus oslobađa noradrenalin, koji djeluje i kao neurotransmiter i kao hormon, a reguliše procese poput percepcije, pažnje, učenja i pamćenja. Takođe pomaže u održavanju zdrave organizacije moždanih aktivnosti, tako da udaljene regije mozga mogu zajedno da rade na postizanju izazovnih zadataka i ciljeva. Disfunkcija locus coeruleusa primjećuje se kod nekoliko oboljenja, uključujući Alchajmerovu bolest.

Jedna od hipoteza je da ljudi koji imaju veće zjenice tokom mirovanja imaju veću regulaciju aktivnosti u locus coeruleusu, što pogoduje kognitivnim performansama i funkciji mozga u stanju mirovanja. No, da bi se ova korelacija potvrdila i saznalo zašto su veće zjenice povezane s višom fluidnom inteligencijom i kontrolom pažnje, potrebna su dalja istraživanja.