Ne treba biti velik stručnjak za industriju zabave da se spozna da nije lako od petnaestogodišnje djevojčice, koja se borila protiv džinovskih paukova u niskobudžetnom hororu “Napad džinovskih pauka” (2001), stići do statusa najplaćenije glumice na svijetu u 2018. i 2019. godini, čiji su filmovi ukupno zaradili oko 15 milijardi dolara. Takođe, ona je i dobitnica nekoliko priznanja, uključujući nagradu “Toni” za najbolju glumicu u predstavi i nagradu BAFTA za najbolju glumicu u glavnoj ulozi, kao i dvije nominacije za “Oskare” i pet nagrada “Zlatni globus”.

Ono što je ostalo u sjenci uspjeha kada je obukla kostim Nataše Romanov i postala akciona superheroina, jeste činjenica da je riječ o vrhunskoj glumici, koja se ravnopravno nosila sa glumačkim veličinama poput Bila Mareja, Džona Travolte, Džejmsa Brolina i Kolina Firta, uspješno igrajući u različitim žanrovima poput SF, drame, krimića i biografskih filmova.

Filmovi o osvetnicima učinili su je globalnom superzvijezdom, ali moramo se zapitati koje filmove je morala da odbije zbog zahtjevnog rasporeda u “Marvelovom” filmskom univerzumu i ostaje žal što njen blistavi niz uloga nije nagrađen i nekim “Oskarom”. Nije da se nije bacila na izazovan posao tokom posljednjih nekoliko godina, svako ko nađe vremena da uradi film poput mračnog naučnofantastičnog “Under the skin” spreman je na glumački rizik. Imala je ona u posljednje vrijeme blistave role poput potresne uloge u satiri “Jojo Rabbit” ili emocionalnog nastupa u odličnoj melodrami “Bračna priča”. Da posjeduje karakter i da nije spremna da povlađuje trendovima pokazuje činjenica da je u eri ““MeToo” pokreta odlučno odbila da unaprijed osudi Vudija Alena, koji joj je dodijelio neke od njenih najboljih uloga i da je prihvatila bijelu ulogu glavne junakinje u adaptaciji japanske anime “Ghost in the Shell”, iako je znala da će uslijediti kritike zbog rasnih stereotipa. Skarlet je putem projekta “Crna udovica” dobila svoj sopstveni film u superherojskom svemiru, jer su joj najbolji momenti u svim “Marvelovim” filmovima u kojima se do sada pojavila bili asistencija drugim muškim likovima, dok je ovaj film ultimativni “Marvelov” ženski film i to se jasno vidi u svakom pogledu.

Navodno je ova rola oproštaj od “Marvel” svemira, koji je obilježio njenu karijeru u posljednjoj deceniji, a tim povodom izabrali smo 10 vrhunskih karakternih uloga ove talentovane i prelijepe glumice, kao ubjedljiv dokaz da je holivudska kruna na pravoj glavi i da velike stvari tek čekaju novu vladarku filmske industrije.

“Ghost World”

Skarlet je u ovoj ekranizaciji kultnog stripa režisera Terija Zviglofa pokazala sa svojih 16 godina glumačku zrelost, koji jednostavno nije mogla ostati nezapažena. Priča o dvije najbolje prijateljice Enid (Tora Birčh) i Rebeki (Johanson), koje se suočavaju sa zastrašujućom dilemom odrastanja i pitanjima šta činiti nakon završetka srednje škole, bila je idealna prilika za Skarlet demonstrira kombinaciju sigurne glume i neodoljivog mladalačkog šarma. Iako film nije bio hit na blagajnama, “Ghost World” je dobio priznanje kritike, kultni status kod publike, a filmska industrija najtalentovaniju glumicu svoje generacije.

“Hail, Caesar!”  

Skarlet tumači urnebesan karakter u holivudskoj crnoj komediji braće Koen, kao filmska zvijezda pedesetih uzornog javnog imidža, koja je u tajnosti trudna, što bi moglo nanijeti štetu studiju. Johansovana, kao “američka draga” iz zlatne ere velikih studija, izgleda kao fatalna plavuša, urnebesnog bruklinskog akcenta i opakog jezika. To je sjajan i krajnje neočekivani zaokret za veliku zvijezdu, otkrivajući joj neočekivanu snažnu komičarsku stranu, uz fantastičnu međuigru sa odličnom ekipom u sastavu Džordž Kluni, Džoš Brolin i Tilda Svinton.

“A Love Song for Bobby Long”

Ovu dramsku književnu adaptaciju nosila je ambicija Džona Travolte za priznanjem ozbiljnijeg dijela kritike, ali upravo je njegov pretjerano teatralni nastup kvario krajnji utisak. Sa druge strane Skarlet briljira u svojoj roli siromašne južnjačke tinejdžerke koju život nije puno mazio, ali koja se ne predaje, ostavljajući svoje tada daleko slavnije i poznatije kolege u drugom planu. Ona daje ozbiljnu i odmjerenu predstavu koja drži pažnju publike, izazivajući emocije u pravom trenutku. Za ovu ulogu tada 20 godišnja Skarlet je nagrađen nominacijom za “Zlatni globus” za najbolju glumicu u drami, ali iako je do sada skupila četiri nominacije za “Globus”, ostaje gorak ukus nepravde što je svaki put išla kući praznih ruku.

“Match Point”

Johanson je treću nominaciju za “Zlatni globus” zaradila za svoje dramatično izvođenje u trileru Vudija Alena smještenom u savremeni London, a upravo je njen upečatljivi nastup u velikoj mjeri zaslužan što se ovaj film smatra jednim od najboljih filmova kontroverznog režisera. Lik seksepilne i normalne djevojke Nore, koja se upetlja u vezu sa ljigavim i ambicioznim učiteljem tenisa, ona je sigurnim nastupom pretvorila u najstabilniji lik u ovom mračnom i nepredvidivom trileru punom prevare i laži u svijetu “sirotih malih bogataša”. Kada je Kejt Vinslet, koja je prvobitno dobila ulogu Nore, napustila set sedam dana prije snimanja Johansonova je uletjela kao zamjena, ali to je teško povjerovati, kada vidite ovaj siguran nastup u liku jake žene koja se spetlja sa slabim muškarcem.

“Her” (2013)

Naučnofantastična romansa Spajka Džounza o ljubavi muškarca i vještačke inteligencije pružila je Johansonovoj jedan od najvećih glumačkih izazova u karijeri. Kao glumica koja je posebno zapažena po spektakularnom izgledu i ekspresivnosti lica, ona nije mogla da koristi nijednu od tih vještina kao Samanta, bestjelesni glas programa vještačke inteligencije koji koristi usamljeni Teodor u briljantnom tumačenju Hoakima Feniksa. Kada se ovaj prototip usamljenika modernog doba zaljubi u Samantu kao da je ona stvarna osoba, Skarlet maestralno koristeći samo sopstveni vokal gradi identitet zaljubljene žene od strasti i euforije preko nježnosti do razočarenja. To je trijumf glasovne glume od strane glumice, koja je dugo potcjenjivana zbog atraktivne pojave i seksepila.

“Jojo Rabbit” (2019)

Skarlet je za dramsku komediju/ratnu satiru novozelandskog režisera Taike Vaititija o posljednjim mjesecima nacističke Njemačke, sada već kao iskusna glumica zasluženo zaradila jednu od dvije nominacije za “Oskara” u 2019. godini. Odmjeren i zreo nastup kao Rozi, desetogodišnjeg Johana opsjednutog likom i djelom Adolfa Hitlera, u početku izgleda isključivo kao klasični majčinski brižni karakter, da bi postepeno Skarlet vješto gradila karakterizaciju, otkrivajući složen i hrabri antinacistički karakter svog lika. Iako je ostala bez “Oskara”, ona svojom rolom u prvom dijelu filma magnetski privlači pažnju publike, da bi je potom ostavila sa teškom knedlom u grlu u potresnom finalu.

“Girl With A Pearl Earring” (2003)  

Inspirisan čuvenom slikom holandskog umjetnika Johana Vermera “Devojka sa bisernom minđušom” ovaj vizuelno i glumački maestralno realizovan film pokazao je širinu glumačkog talenta svoje glavne glumice. Do ovog filma Johansonova se u velikoj mjeri smatrala glumicom, koja je mogla da igra samo savremene uloge (“Svijet duhova”, “Izgubljeni u prevodu”), ali je lako stala u cipele Grit, mlade žene iz 17. vijeka koja uzima posao sobarice u domaćinstvu Vermera u maestralnom tumačenju Kolina Fita). Fokus je na događajima koji su doveli do toga da je Vermer odabrao mladu sobaricu da postane predmet njegove najpoznatije slike, ali je Skarlet maestralno pokrala šou ostatku ekipe svojim senzitivnim i erotičnim nastupom, uz minimum ekspresije, ali maksimalnom impresijom u konačnom utisku.

“Marriage Story” (2019)

Johansonova je dobila drugu od dvije nominacije za “Oskara” 2019. godine za performans Nikol Barber, koja je nekada bila poznata kao tinejdžerska filmska glumica, ali koja se odrekla karijere zbog braka sa režiserom Čarlijem i osnivanja porodice.

Drama “Bračna priča” zapravo je priča o njihovom razvodu i kraju odnosu dvoje ljubavnika, koji nisu uspjeli pomiriti privatni život i umjetničke karijere. Lik Nikol pružio je Skarlet, koja je i sama prošla kroz dva razvoda, priliku za jedan od najsloženijih i najdirljivijih karaktera, koje je ikada igrala, dok je njena međuigra sa talentovanim Adamom Drajverom sasvim sigurno jedna od najboljih glumačkih kombinacija u ovom milenijumu.

“Under The Skin “(2013)

Naučnofantastični film Džonatana Glejzera sigurno je najneobičniji i najhrabriji film u karijeri Skarlet Johanson, zapravo, to bi vjerovatno bio najneobičniji film u karijeri bilo koje holivudske A-glumice. Laura je jedini lik koji se vidi u cijelom filmu, a to je u stvari vanzemaljac koji sreće niz muškaraca u Škotskoj, ubivši mnoge od njih. Tokom čitavog filma Skarlet je kao Laura bezizražajna, mirna djevojka bez puno ekspresija, što je hrabar potez za glumicu, koja se uveliko oslanja na izražajnost lica da bi otkrila karakter svog lika, ali to je pravi pristup za Lauru, tajanstveni entitet koji na svom putu doslovno guta muškarce u ovom mračnom i vrlo bizarnom naučnofantastičnom hororu.

“Lost in Translation” (2003)

Skarlet je poštovanje publike i kritičko priznanje u najvećoj mjeri stekla u kultnoj melodrami Sofije Kopole o čudom odnosu dvoje Amerikanaca u Tokiju. Dvoje stranaca, u liku filmskog veterana Boba Harisa (Bil Marej) i Šarlot, mlade supruge modnog fotografa slučajno se upoznaju u hotelskom baru pateći od nesanice tokom kratkog boravka u Japanu. Sklapaju čudno prijateljstvo, priznajući jedno drugome emocionalnu frustraciju koju trpe u svom životu, da bi brzo postalo jasno da gledamo dvoje ljudi koji su stvoreni jedno za drugo, ali da to neće prevazići kratki platonski odnos u par usamljenih tokijskih noći. Marej i Johansonova daju dirljivu predstavu koja doživljava kulminaciju u završnoj sceni oproštaja uz neonska svjetla Tokija i muziku “Jesus and Mary Chain”, ali su im “Oskari” nezasluženo izmakli, dok je Kopola dobila zlatni kipić za scenario. Ipak, film je brzo stekao kultni status, kao jedna od najboljih melodrama 21. vijeka, postavljajući ozbiljne temelje za jednu veliku glumačku karijeru

Seks simbol

Ona je nakon uloga u filmovima “Izgubljeni u prevodu” i “Djevojka sa bisernom minđušom”, koji su istakli njenu senzualnost, od strane medija proglašena seks-simbolom i nasljednicom velikih zvijezda, kao što su Merilin Monro i Ave Gardner.

- Iskreno, to je bizarno. Svaku ženu koja ima obline i nosi večernju haljinu mediji će odmah proglasiti hiperseksualnom. U to vrijeme imala sam 18, 19 godina, bila sam mlada. Obline sam uvijek imala, ali kada sam obukla večernju haljinu, odjednom su svi vidjeli samo grudi i sve je bilo prepuno naslova: “Nova Merilin!” To me frustriralo, osjećala sam se uhvaćeno u klopku iz koje nisam znala izaći. Bila sam premlada da glumim supruge i majke, a više nisam bila tinejdžerka pa sam neko vrijeme zaglavila u tom kalupu i mediji su pisali o meni isključivo kao o seksi djevojci. Bio je to čudan period iz kojeg sam izašla ulogama u “Marvelovim” filmovima - rekla je glumica za “Dedlajn”