Šezdesetih godina prošlog vijeka španska vlada je iselila istorijsko mjesto koje je trebalo da potopi voda nove akumulacije, tj. vještačkog jezera. Međutim to se nikad nije desilo, a mjesto je ostalo napušteno ni krivo ni dužno.
Ovaj srednjovekovni grad-tvrđava je danas grad duhova. Španski grad Granadila (Granadilla) je iseljen greškom, i ta greška je skupo plaćena. Ovo selo je iseljeno za potrebe izgradnje novog akumulacionog jezera.
Cijelo to iskustvo je bilo izuzetno traumatično za meštane, od kojih mnogi još uvek nose svoju frustraciju. Iseljeni su zbog potopa koji se nikad nije desio. Mještane su na silu iselili tvrdeći da će brana poplaviti grad.
To je praktično bilo nemoguće jer je grad bio na većoj visini od same brane. Međutim, imajući u vidu da su bila vremena diktature, oni nisu imali nikakva prava. Grad je osnovan u 9. vijeku. Granadila je zauzimala strateško mesto koje je omogućilo njegovim stanovnicima da budno motre na Ruta de la Plata, drevnu trgovačku saobraćajnicu kroz region.
Tokom godina grad je ostao netaknut, iako su se stanovništvo i vlast menjali.
Grad je evakuisan bez razloga
Kraj je počeo još 1950-ih za vrijeme diktature Franciska Franka, kada je Španija krenula u veliki poduhvat izgradnje brana. To je bio jedan od načina da se pokrene ekonomija tokom perioda izolacije.
Najveći od tih poduhvata je bilo akumulaciono jezero Gabriel y Galán na reci Alagón. Stručnjaci zaduženi za projekat su 1955. godine dekretom odredili da se Granadila nalazi u poplavnom području i da se zbog toga mora evakuisati.
Od 1959. do 1969. godine svih 1.000 stanovnika je prisilno iseljeno, mnogi su preseljeni u naselja u blizini Granadile. Kada je voda počela da raste, prekrila je sve osim jednog dijela puta koji je vodio ka selu, pretvorivši ga u poluostrvo.
Sam grad nikada nije poplavljen, a stanovnicima i pored toga nije bio dopušten povratak. Čak ni danas stanovništvu nije dopušteno se vrati u svoje domove jer vlada ostaje pri dekretu o poplavama koji je potpisao Franko.
Međutim, posjetioci mogu da dolaze na jednodnevne izlete.
Danas turisti mogu posetiti ovaj istorijski grad, mogu zaviriti u prazne kuće, lutati ulicama koje okružuju zidine i razgledati grad sa vrha dvorca. Grad je 1980. proglašen istorijsko-umetničkim mjestom i sada se vodi kao muzej na otvorenom. Stanovnici i njihovi potomci se sastaju dva puta godišnje u gradu 1. novembra i 15. avgusta kada su vjerski praznici.
