Nova studija sugeriše da bi čak moglo da postoji optimalno vrijeme, unutar našeg 24-časovnog tjelesnog ritma, kada bi trebalo da idemo na spavanje.

"Tijelo ima 24-časovni unutrašnji sat, koji se zove cirkadijalni ritam, koji pomaže u regulisanju fizičkog i mentalnog funkcionisanja", kaže psiholog sa Univerziteta Ekseter Dejvid Plans.

Za ljude, koji nemaju neke teže zdravstvene probleme, može da bude od pomoći informacija da zaspivanje između 22 i 23 sata pogodno za zdrav kardiovaskularni sistem.

"Rezultati naše studije sugerišu da je veća vjerovatnoća da će rani ili kasni odlazak u krevet poremetiti tjelesni sat, sa negativnim posljedicama po zdravlje kardiovaskularnog sistema."

Analizirajući podatke akcelerometra koji je nosilo na zglobu od 88 .026 učesnika tokom studije, istraživački tim predvođen Šahramom Nikbaktijanom iz kompanije za digitalnu zdravstvenu zaštitu Huma Therapeutics AI bio je u mogućnosti da uporedi vrijeme odlaska na spavanje sa kasnijim zdravstvenim ishodima.

Rezultati su pokazali 3.172 slučaja kardiovaskularnih bolesti, tokom skoro šest godina - koliko dugo su praćeni učesnici studije.

Tim je otkrio da je zaspivanje posle ponoći ili prije 22 sata bilo povezano sa oko 25 procenata povećanim rizikom od kardiovaskularnih bolesti, u poređenju sa zaspivanjem između 22 i 23 sata. Ovo povećanje rizika palo je na 12 procenata kod onih koji su zaspivali između 11-12 časova.

"Najrizičnije vrijeme je bilo posle ponoći, potencijalno zbog toga što se smanjuje vjerovatnoća da se vidi jutarnja svjetlost, što resetuje tjelesni sat", kaže Plans.

Tokom ove analize uzimani su u obzir i ostali faktori kao što su starost, pol, dužina sna, pušački status, težina, dijabetes, krvni pritisak, nivo holesterola i socioekonomski status. Takođe je bio izraženiji kod žena, ali istraživači još nisu sigurni zašto.