Siniša Đorem na Rogoju je izgubio oca Dragoslava 1995. godine. Minobacačem muslimanskih trupa je ranjen, a pola sata kasnije ponovo je pogođen i ubijen. Za ovaj zločin još uvijek niko nije odgovarao.
“Otac mi je stradao nedaleko odavde 5. jula 1995. godine. Znaju se počinioci, pravosudni organi to ne kažnjavaju. Bitno je da se srpski borci kažnjavaju, međutim ljudi iz Federacije se ne kažnjavaju“, kaže Đorem.
I Vinko Bjelica se sjeća i nemilih dana. Na današnji dan ubijeni su mu i otac i majka. A kao jedan od učesnika odbrane Trnova, kaže da je Trnovski bataljon brojao 430 vojnika pretežno dobi između 65 i 70 godina.
“Muslimani koji su izašli iz Trnova su tada, u tom periodu petog, šestog juna, napravili masakr po selima kao što su Ledići, kao što su Ilovice, kao što je Presjenica. Znači, to se moglo i očekivati. Mi smo uspjeli da izdržimo tu nepuna dva mjeseca. Međutim, a nas je vrlo malo, nas je zvanično bilo 430 u tom Trnovskom bataljonu“, rekao je Bjelica.
U Trnovu je ubijen 101 civil, a za odbranu ognjišta život je položilo 130 trnovskih boraca. Brutalna ubistva dešavala su se često na praznike, baš kao što se desilo i na današnji prije tri decenije
“Nikada nijedan praznik nije prošao da nije bio napad, računajući da je tada najslabiji otpor, da su Srbi negdje i da slave“, izjavio je Boško Tomić, izaslanik srpskog člana Predsjedništva BiH.
„U Presjenici je 12 starica i staraca u jednom danu ubijeno, tupim predmetima zaklano, dok u Ledićima, svima je poznato, stradalo i dijete od 18. mjeseci, a i starica od 93 godine. Pa šta reći, a ne osuditi zločince, a ne osuditi institucije BiH, koje nisu osudile zvanično ovaj zločin, koji su donijeli oslobađajuću presudu“, rekao je Goran Timotija, predsjednik Organizacije porodica zarobljenih, poginulih boraca i nestalih civila opštine Trnovo.
Parastos je služen i na spomen-obilježju na Rogoju, mjestu gdje je stradalo 69 boraca Vojske Republike Srpske iz Trnova, Kalinovika, Gacka, Bileće, Foče, Nevesinja i Pala koji su stradali braneći stanovnike Trnova.
