Džinovski skakavci uznemirili su građane banjalučkih naselja.
ATV je u posjedu fotografija ogromnih skakavaca u banjalučkom naselju Drakulić. Kako nam je rečeno, skakavci se "nalaze na svakom koraku".
Skakavci koji su se pojavili u Banjaluci još uvijek ne predstavljaju problem, međutim, najezda skakavaca u Italiji stvorila je ogromne probleme tamošnjim poljoprivrednicima.
Najezda skakavaca u Italji
Najezda skakavaca pustoši usjeve na Sardiniji u najgoroj invaziji insekata u posljednjih 60 godina na tom italijanskom ostrvu, prenio je u ponedjeljak BBC. Veliki rojevi skakavaca uništavaju usjeve i ulaze u domove stanovnika Ottane i Oranija u centralnoj pokrajini Nuoro.
Više od dvije hiljade hektara usjeva uništili su insekti, navode lokalni mediji.
"Milioni skakavaca su na selu"
Najezda skakavaca povezana je s rastom temperature nakon nekoliko mjeseci nižih temperatura.
"Milioni skakavaca su na selu", upozorilo je u ponedjeljak tialijansko udruženje poljoprivrednika Coldiretti.
"Skakavci se pojavljuju na neobrađenoj zemlji, ali onda kreću na obrađenu zemlju kako bi se hranili - navelo je udruženje poljoprivrednika u saopštenju i dodaje da se malo toga može napraviti kako bi se popravila situacija.
Pogođeno je najmanje dvanaest farmi, pašnjaci su uništeni i "malo toga je ostalo za berbu", navode novine La Stampa, javlja Hina.
Skakavci se obično pojavljuju na Sardiniji u ljetnim mjesecima, između juna i avgusta.
Sjeverna Italija se, pak, bori s najezdom smrdljivih martina koji uništavaju voćke, dodaju iz Coldirettija.
Zadavali probleme i prošle godine
Tom prilikom, najstariji mještani tog sela na Manjači rekli su da ne pamte ovakvu najezdu nezvanih gostiju, kojih, kako kažu, u najmanju ruku ima u milionima.
Inače, skakavci su opasne štetočine biljaka koji pripadaju podredu Caelifera koji obuhvata veoma veliki broj vrsta. U regiji je prisutno oko 100 vrsta skakavaca, a u svijetu je do sada zabilježeno 18.000 vrsta. Izraziti su biljojedi.
Tokom dana pojedu hrane u količini koja višestruko prelazi težinu skakavca. Jedna jedinka može pojesti od 200 do 500 grama bilja dnevno.
Hrane se svim biljnim dijelovima, slamom, papirom. U ishrani ne koriste glog i mak. Osim što nanose štete, skakavci su i korisni. Oni predstavlaju hranu za ptice i raznose polen. Naseljavaju cijelu Zemlju, osim hladnih, polarnih područja. Skakavci se pepoznaju po izduženom tijelu, zadnjem paru nogu koji je podešen za skakanje i zvuku koji proizvode trljanjem bedara zadnjih nogu o žile na pokrilcima ili o zadak.
Na brojnost utiču vlažnost i temperatura
Do prenamnoženja dolazi u ciklusima. Svakih 10 do 12 godina brojnost skakavaca dostiže maksimum i tada pričinjavaju najveću štetu. Nakon prenamnoženja njihova brojnost opada i ciklus se ponavlja. Na brojnost skakavaca utiču mnogi faktori, posebno vlažnost i temperatura. Tokom dana skakavaci mogu preći 50 kilometara, a kada je vjetar povoljan mogu preći i do 1.000 km.
Temperatura zraka ima veliki uticaj na aktivnosti skakavaca. Tokom noći i ranog jutra, dok je temperatura ispod 15ºC, skakavci su neaktivni. Obično su u grupama, sunčaju se i zagrijavaju tako što tijelo okreću bočnom stranom prema suncu. Kada se temperatura poveća i skakavci ugriju, započinju sa svojim aktivnostima. Pri visokim temperaturama, iznad 35ºC, skakavci postaju neaktivni.
Krajem jeseni odrasle jedinke uginu zbog niskih temperatura. Ženke prije pojave niskih temperatura polažu jaja u grupama - ootekama. Broj jaja se kreće od 30 preko 100. U svakoj ooteci se nalazi od 10 do 40 jaja. Na proljeće, od kraja aprila i početkom maja, dolazi do pojave ličinki iz ooteka. Zavisno o vremenskim uslovima, pojava ličinki može trajati od 10 do 20 dana. Ličinke skakavaca su veoma slične odraslom kukcu. Ličinka prolazi kroz pet razvojnih faza. 12h prije i 12h poslije presvlačenja ličinka se ne hrani. Nakon šest sedmica, tokom juna, dolazi do pojave odraslih jediniki koje nisu polno zrele i moraju se dopunski hraniti. U tom periodu, koji traje mjesec dana, skakavci su veoma proždrljivi. Zavisno od vrste, tokomsezone skakavci imaju jednu, dvije ili tri generacije.
Mjere borbe protiv ovih štetočina
Za suzbijanje skakavaca su najvažnije preventivne mjere.
Na pojavu skakavaca utječu vrijednosti temperature i vlažnosti. Tokom hladnih i kišovitih godina dolazi do uginuća jedinki. Kada su ljeta kišovita, sa hladnim noćima, skakavci se ne hrane, gladuju i zbog toga im organizam slabi i lako ih naseljavaju parazitske gljivice. Sve to dovodi do smanjenja brojnosti populacije.
U smanjenju šteta koje nanose skakavci važnu ulogu igra otkrivanje lokacija koje su stalno stanište skakavaca i odakle migriraju. Ovakve lokacije se privode kulturi, pošumljavaju ili se na neki drugi način mijenjaju uslovi koji vladaju na toj lokaciji.
Skakavci imaju i mnogo prirodnih neprijatelja: pauci, ptice, gušteri, zmije, gliste, ježevi, perad...
