Iz strogo povjerljivih depeša AID-a sa početka 1996. godine koje su u posjedu "Glasa Srpske" vidi se da je ova služba i poslije završetka rata operativno obrađivala Orića i smatrala ga odgovornim za kriminal, šverc, prostituciju, ubistva i druge zločine u Srebrenici.

U depeši AID-a upućenoj tuzlanskom sektoru ove obavještajne službe od 14. januara 1996. godine govori se o gostovanju Orića u programu tadašnje TV Tuzla, predviđenom za 17. januar te godine i izdaju naredbe u vezi sa gostovanjem.

U depeši se navodi da je potrebno formirati uži tim koji bi Oriću tokom njegovog gostovanja na navedenoj televiziji preko telefona postavljao pitanja koja su sastavni dio depeše.

Među pitanjima, navedenim u depeši u kojoj je Orić označen šifrom "A-101", su i zašto je omogućio odlazak iz Srebrenice u Austriju Kemi Mehmedoviću osumnjičenom za ubistvo u Srebrenici tokom 1992. godine, kao i šta zna o brojnim drugim ubistvima počinjenim u zaštićenoj zoni.

Pored toga, sugeriše se da se Oriću postavi pitanje šta je sa novcem koji je tokom septembra i oktobra 1992. godine Vlada tzv. RBiH uputila komandi 28. divizije Armije BiH, kao i kada će vratiti 28 kilograma zlata otuđenog iz srebreničke fabrike "14. mart".

Direktor Republičkog centra za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih Milorad Kojić kaže da depeše AID-a pokazuju da dešavanja u Srebrenici tokom ratnog perioda nisu bila ni blizu onakva kakvima ih dvije i po decenije prikazuje političko Sarajevo.

"Depeše praktično potvrđuju ono što mi godinama govorimo, a to je da Srebrenica nije bila nikakva demilitarizovana zona, već mjesto kojim je gospodario Orić i u kojem su počinjeni brojni zločini koji su kasnije pripisani Srbima", istakao je Kojić.