Direktor zatvora Siniša Perković rekao je Srni da je Bosnić zatvor napustio u 9 časova, te da se za vrijeme služenja kazne pristojno vladao, a da je sve ostalo u nadleženosti bezbjednosnih agencija.

Bosniću je 2016. potvrđena presuda kojom je osuđen na sedam godina zatvora zbog vrbovanja i podsticanja na terorizam, te organizovanja terorističkih grupa. U Vojkoviće je prebačen iz Kazneno-popravnog zavoda Zenica, gdje je ranije služio kaznu.

Njemu je prvostepena presuda izrečena krajem 2015. godine kada je proglašen krivim da je 2013. i 2014. držao govore s ciljem podsticanja pripadnika selefijske zajednice da se priključe organizovanoj terorističkoj grupi u “Islamskoj državi”.

Njegovi govori objavljivani su na video-snimcima na “Jutjubu”, gdje je, između ostalog, isticao da je “njihovo” sve do Sandžaka.

– Ko je nas zaustavio `95. da ne uzmemo Banjaluku i Prijedor i da ne izvršimo obećanja koja smo narodu davali – da ćemo doći na Drinu, da ćemo klanjati na mostu Mehmed-paše? Da ćemo onda krenuti prema Sandžaku? To je sve naše – poručivao je Bosnić.

Jedna od njegovih poznatijih rečenica je i ona u kojoj “ciljaju” na uzimanje harača od Hrvata i Srba u BiH, odnosno deset odsto imovine, po uzoru na Osmansko carstvo.

Uhapšen je 3. septembra 2014. godine u akciji “Damask” zajedno sa još 15 selefija, a nakon tri mjeseca pušteni su na slobodu. Međutim, ubrzo potom ponovo je uhapšen, a zatim vraćen u pritvor.

Stručnjaci za bezbjednost smatraju da izlazak Bosnića na slobodu predstavlja izazov za policiju i ostale bezbjednosne agencije.

Dok je bio u zatvoru, Bosnić je pokušavao da izađe na slobodu upućujući molbe da mu se prekine izdržavanje zatvorske kazne, a obraćao se i Evropskom sudu za ljudska prava u Strazburu sa žalbom u kojoj je naveo da on, između ostalog, nije imao pravično suđenje, pravo na slobodu misli i govora.