Dakle, kazaljke se pomijeraju za jedan sat unaprijed.

Ljetno računanje vremena počinje u noći sa subote na nedjelju, 26. marta i završava se 29. oktobra.

Zašto je uvedeno ljetno računanje vremena?

Prema nekim izvorima ideja da se pomijeraju kazaljke došla je iz želje da se što bolje iskoristi dnevna svjetlost.

Kada se koristi ljetno računanje vremena dan traje duže, a mrak pada kasnije.

Na ovu ideju prvi je došao američki političar i naučnik Benjamin Franklin još 1784. godine. Objavio je esej u kojem je predlagao da ljudi ranije ustaju i tako uštede na svijećama. 

Slična ideja je pala na pamet i Viliamu Viletu 1907. godine. On je objasnio da mu je to sinulo kada je tokom ljetneg jahanja ujutro primijetio koliko je zavjesa još spušteno, piše Radio Sarajevo.

Ljetno računanje vremena prva je uvela Njemačka 1916. godine, a nekoliko nedjelja kasnije i Velika Britanija. 

Sljedeće godine to je uradila Rusija, a 1918. i Sjedinjene Američke Države. 

U bivšoj Jugoslaviji ljetno računanje vremena prihvaćeno je 27. marta 1983. godine.

Danas na svijetu čak 110 od 192 države koristi ljetno računanje vremena, a ono se ne koristi u Kini, Japanu, Južnoj Koreji i širom afričkog kontinenta, piše Nacionalna geografija. 

Većina zemalja koje ga koriste su u Evropi i Sjevernoj Americi.

Island je izuzetak, pošto je mnogo sjevernije od cijele Evrope i ima ekstremnije varijacije dnevnog svjetla i mraka tokom godine, tako da ne bi imali mnogo koristi od pomeranja sata. 

Bjelorusija, Gruzija i Rusija su, takođe, odabrale da imaju isto vrijeme i zimi i leti.

Za zemlje na ekvatoru, gdje dnevnog svjetla ima približno isto tokom cijele godine, nema potrebe za ovakvim uštedama. 

Tako je i u Arizoni i na Havajima, koje imaju sunca tokom cijele godine. Sve ostale savezne države u Americi pomjeraju sat u proljeće i jesen.