Vukašin Mandrapa je kanonizovan 1998. godine i dobio je ime Sveti novomučenik Vukašin Jasenovački.

Mandrapi je ubijena cijela porodica, dok su njega ustaše uhvatile. Prvo je bio deportovan za Sarajevo, a odatle 1942. godine u ustaški logor Jasenovac.

Ustaše su u januaru 1943. godine organizovale takmičenje u klanju logoraša, mahom pravoslavnih Srba.

Neuropsihijatar doktor Nedo Zec zapisao je šta se tada desilo, između ostalog, i ono što mu je rekao koljač koji je te noći ubio 1.100 ljudi, a posljednja žrtva mu je bio starac Vukašin.

Ustaša Žila Friganović mu je rekao da je u najvećem zanosu klanja slučajno bacio pogled na starijeg seljaka koji je sa neshvatljivim mirom i spokojem gledao kako on “kolje žrtve i kako se one u najvećim mukama preturaju”.

Mučitelj Friganović je naveo da ga je taj pogled prvo skamenio, a onda “razbuktao želju da mu razbije spokojstvo najsvirepijim mučenjem. Izdvojio je, kako je rekao, starca Vukašina, kojeg je postavio na jedan panj i od njega, uz prijetnju da će mu otsjeći uho, tražio da viče – “živio poglavnik Pavelić”.

Zločinac mu je odsjekao oba uha i nos, a kada mu je četvrti put naredio da uzvikne “živio Ante Pavelić” i zaprijetio da će mu izvaditi srce iz grudi, Mandrapa ga je pogledao i rekao: “Samo ti dijete radi svoj posao!”.

Ustaša Friganović je doktoru Zecu rekao da su ga Madrapine posljednje riječi potpuno izbezumile i da ga je nakon njih ubio, a nakon toga mu je neprekidno pred očima lebdio svijetli lik starca iz Klepaca.

– Njegova poslednja riječ potpuno me izbezumila. Skočio sam na njega, iskopao mu oči, isjekao srce, preklao grlo od uva do uva i nogama ga sjurio u jamu. Ali je tada u meni nešto prepuklo i te noći više nisam mogao da koljem. Pero Brzica je pobijedio, jer je zaklao 1.350 logoraša i ja sam mu bez riječi platio opkladu m- svjedočio je ustaški zločinac Friganović.

Mučitelj ubica je zatim poludio i ovo je sve ispričao u logorskoj ambulanti doktoru Zecu, koji je ovo kasnije i zapisao i objavljeno je u zbirkama svjedočenja preživelih logoraša iz Jasenovca.

Na redovnom zasedanju Svetog arhijerejskog sabora Srpske pravoslavne crkve 1998. godine, Vukašin je, kao ispovjednik, unijet u Imenoslov Srpske pravoslavne crkve.

Sveti Vukašin se proslavlja i 13. septembra po gregorijanskom kalendaru, zajedno sa ostalim novomučenicima koji su stradali u Jasenovcu.