Nakon decenija seljenja, 10 stanara kolektivnog smještaja i 12 alternativnog u Modriči dobilo je stalnu adresu. Iz Zenice je izbjegla u ratu, deceniju i po provela je u školi u Kladarima i već izgubila nadu za krov nad glavom, priča Sofija Vidović. U njenih osamdeset godina ovo joj je kaže najradosniji dan.
„Nisam vjerovala, vjeru sam izgubila skroz, sve danas-sutra, danas-sutra, nikad toliko mi je bilo znaš šta. Sad sam se rodila, bili vjerovala, u čemu smo živjeli," rekla je Sofija Vidović.
Učionica škole u Kladarima bila je i dom Mirka Marjanovića. Ne može se porediti sa novim, od 40-ak kvadrata, sa kupatilom, kuhinjom i spavaćom sobom.
„Ovde su mnogo bolji uslovi, bolji nego tamo, ali tamo se moralo biti, pošto nismo imali kuda,“ kaže Marjanović, izbjeglica iz Gradačca.
Gradnja kuća za socijalno stanovanje počela je prošle godine. Projekat su realizovali resorno ministarstvo i opština Modriča.
„Ovde u Modriči je uloženo negdje oko milion i 400 hiljada KM, sa opremanjem, plus ono što je opština Modriča sudjelovala oko 180 hiljada maraka u projektiranju, komunalijama i svemu ostalom," rekao je Davor Čordaš, ministar za izbjeglice i raseljena lica RS.
Modriča je prva lokana zajednica u BiH koja je završila projekat CEV 2. Uskoro će potpuno okončati zbrinjavanje izbjeglih.
„Mi ćemo još u drugoj turi, još 15 objekata napraviti. Tu se radi o jednoj stambenoj zgradi, gdje će biti 15 stambenih jedinica i gdje ćemo sa tim projektom završiti ovo,“ kaže Mladen Krekić, načelnik opštine Modriča.
U Srpskoj na svoj krov nad glavom čeka oko hiljadu ljudi, a najveći kolektivni centar je u Doboju. Na njihovom zbrinjavanju biće rađeno dvije do tri godine.
