Prošle godine prosječni troškovi rada po satu u EU iznosili su 30,5 evra, odnosno 34,3 evra u zemljama članicama eurozone. Za poređenje, u 2021. bili su 29 evra, odnosno 32,8 evra. Podaci Eurostata pokazuju velike razlike između zemalja EU-a.
Naravno, riječ je satnici s uračunatim davanjima državi, što znači da su prosječne neto satnice mnogo manje.
Najniži troškovi rada zabilježeni su u Bugarskoj (8,2 evra) i Rumuniji (9,5 evra), a najviši u Luksemburgu (50,7 evra), Danskoj (46,8 evra) i Belgiji (43,5 evra).
Hrvatska se cijenom sata rada od 12,1 evra, u što su uračunata davanja državi, nalazi pri evropskom dnu. Osim Bugarske i Rumunije, iza Hrvatske je još samo Mađarska s troškovima od 10,7 evra, piše Tportal.hr.
U Austriji, Njemačkoj i Irskoj, zemljama u koje balkanci često odlaze ‘trbuhom za kruhom’, cijene rada su slične. U Njemačkoj cijena sata iznosi 39,5 evra, u Austriji je nešto niža – 39 evra – dok ih Irska prati s 37,9 evra po satu. U Sloveniji sat rada plaća se 23,1 evra.
U poređenju s 2021. godinom, evropska satnica lani je u prosjeku porasla za pet posto u EU, odnosno za 4,7 posto u eurozoni.
Unutar europodručja troškovi rada po satu porasli su u svim državama članicama. Najveći porast zabilježen je u Litvaniji (+13,3 posto), Irskoj (+9,3 posto) i Estoniji (+9,1 posto).
U zemljama EU-a izvan eurozone troškovi su takođe išli gore, a najveći porast zabilježen je u Bugarskoj (+15,3 posto), Mađarskoj (+13,9 posto), Rumuniji (+12,2 posto) i Poljskoj (+11,7 posto). Najmanje su porasli u Danskoj (+2,3 posto).
Gledano prema djelatnostima ili sektorima, troškovi plata najveći su u javnoj upravi, s prosjekom EU-a od 31,3 evra po satu.
Inače, sama statistika troškova ne uključuje samo bruto plate, isplate bonusa, službene automobile i stanove koje plaća firma. U nju su uključeni i indirektni troškovi, kao što su doprinosi poslodavca za socijalno osiguranje, troškovi daljnjeg usavršavanja i porezi na platu, a za izradu statistike u obzir su uzeti podaci firmi s najmanje deset zaposlenih.
