To, praktično, znači da je od presuđenih 18 godina, na robiji bio više od 10 godina, odnosno tek nešto više od polovine dosuđene kazne!

Prema saznanjima, Ministarstvo pravde Srbije je primilo dopis španskih kolega o protjerivanju stranca, tačnije Luke Bojovića, ali se u njemu ne navodi ni datum, niti pod kojim uslovima će to biti odrađeno, što nije uobičajena procedura, zbog čega su nadležni zatečeni dobijenim dopisom. Prema saznanjima "Novosti", u ovom trenutku od Vlade u Madridu zavisi da li će i kada Bojović biti deportovan. Postoji mogućnost da on ili njegovi advokati ulože žalbu na odluku o protjerivanju, o čemu će odlučivati tamošnji nadležni organi. Bojović, koji je iz Beograda, pred Višim sudom u Madridu 2014. godine osuđen je na 18 godina zatvora, što je potvrdio španski Vrhovni sud. U kaznu mu je bilo uračunato dvije godine koje je proveo u pritvoru, pošto je februara 2012. uhapšen u Valensiji.

Na Iberijskom poluostrvu je oslobođen optužbe da je učestvovao u organizaciji i ubistvu Milana Jurišića Jureta, člana "zemunskog klana", u martu 2009. godine, jer za to nije bilo dokaza. Prema stavu suda, nema dokaza da su svoju ulogu u ovom zločinu imali i Vladimir Milisavljević, Siniša Petrić i Vladimir Mijanović, kojima se takođe sudilo.

Ova četvorka, međutim, osuđena je na ukupno 59 godina zatvora zbog pripadnosti organizovanoj kriminalnoj grupi, prikrivanja krivičnih djela, posjedovanja i čuvanja oružja i falsifikovanja dokumenata. Tako je Bojoviću izrečena kazna od 18 godina zatvora kao vođi ekipe, dok je Milisavljević dobio tri godine više. Siniša Petrić osuđen je na 15 godina zatvora, a Mijanović na pet.

Oni su, kako je svojevremeno objavljeno, u Španiji tokom boravka u ovoj zemlji, koristili lažna dokumenta. Bojović je prilikom hapšenja kod sebe imao litvanski pasoš. Takođe, otkriveno je i da u Španiji žive i njegova supruga i njihovo troje djece, kao i da imaju privatni biznis sa poslastičarnicom.

Lisice na ruke Bojoviću i članovima grupe stavljene su u jednom restoranu u Valensiji.

Akcija je izvedena munjevito, pa nisu ni imali priliku da pruže otpor. Praćeni su u najvećoj tajnosti i mjesecima su prisluškivani njihovi telefoni. Prema tadašnjim operativnim podacima, na Iberijskom poluostrvu boravili su duže vrijeme i skrivali su se zajedno, mjenjajući gradove. Prilikom hapšenja, on je negirao svoj pravi identitet, ali je nakon nekoliko dana iz Srbije stigla sva potrebna dokumentacija, koja je Špancima potvrdila da je zaista riječ o njemu.

Tokom provjera, došlo se do saznanja da se Bojović u Španiji nalazi otkako je pobegao iz Beograda, avgusta 2010. godine, kad je za njim i raspisana Interpolova poternica. On je bio osuđen u Srbiji na 14 mjeseci zatvora zbog držanja nelegalnog oružja i falsifikovanih dokumenata. U međuvremenu, ova kazna je zastarela, pa je on, praktično, u Srbiji slobodan čovjek!

Dok je boravio u španskom zatvoru, Bojoviću je u aprilu 2013. ubijen rođeni brat Nikola.

U centru Beograda usmrćen je dok je izlazio iz pekare. Tokom postupka koji se vodio pred Specijalnim sudom, utvrđeno je da se on našao na meti Slobodana Šaranovića, pošto je ovaj vjerovao da iza ubistva njegovog brata Branislava stoji Luka. U ratu između dvije do krvi zavađene ekipe, bilo je desetine mrtvih na obje strane.

Ime Luke Bojovića pominjalo se i u sukobu dva kotorska klana "škaljarskog" i "kavačkog".

Navodno, on se sa svojim saradnikom Filipom Koraćem dovodio u vezu sa "škaljarcima", posebno sa njihovim ogrankom iz Bara, koji je predvodio Alan Kožar.

Mnogi se sada pitaju šta može da znači dolazak Luke Bojovića u Beograd. Jedni strahuju da bi moglo doći do rasplamsavanja sukoba između kriminalnih grupa, koje su u ratu, ali i osvete za njegove pobijene prijatelje i kumove.

- I dalje se ne zna ko je ubio Dragoslava Mišu Ognjanovića, a on je bio Bojoviću više od advokata - navodi izvor "Novosti" blizak istrazi.

- Nije poznato ni ko je usmrtio Dragoslava Miloradovića, Lukinog kuma. Navodi se da su egzekutore unajmili "kavčani", ali još niko nije uhapšen.

NEGIRAO UBISTVO JURIŠIĆA

Španski mediji su prenijeli, nakon izricanja presude, da sud u Madridu nije mogao sa sigurnošću da utvrdi da su Bojović i ostali usmrtili Jurišića i to udarajući ga čekićem po glavi, a da su zatim njegovo tijelo raskomadali i bacili u rijeku Mansanares, kao što je tvrdio Sretko Kalinić. Navodno, Jurišić je ubijen zbog sukoba sa Bojovićem, jer nije mogao da ga prihvati kao lidera. Ovaj je tokom suđenja tvrdio da nema nikakve veze sa zločinom, priznajući da je poznavao Jurišića, ali da nije imao nijedan razlog da tako nešto uradi.

U Srbiji ga ne terete

Bojović je pred Specijalnim sudom u Beogradu oslobođen optužbi da je bio vođa kriminalne grupe i da je 2004. godine nalagao i učestvovao u ubistvu Branka Jevtovića Jorge. Takođe, oslobađajuća presuda donijeta mu je i za pokušaje ubistva Andrije Draškovića i Zorana Nedovića Šoka, kada su ubijeni njihovi telohranitelji Milutin Jovičić i Dejan Živančević. Ovu presudu potvrdila je Apelacija.

HAPŠENJE SUPRUGE I BRATA

Oktobra 2012. godine na Kanarskim ostrvima uhapšeni su Lukini supruga i brat, Barbara i Nikola, kao i još dvadesetak osoba iz Srbije, Hrvatske i Bosne i Hercegovine.

Sumnjičili su ih za pranje novca, ali su posle 20 dana provedenih u pritvoru pušteni na slobodu. Inače, Barbara je juna 2011. u jednom mjestu kraj Valensije otvorila kafeteriju i poslastičarnicu.