Srbija pamti masakr u selu Velika Ivanča, nekoliko kilometara od Beograda, kada je Ljubiša Bogdanović (60) 2013, do tada miran i porodičan domaćin, bez ikakvog povoda u zoru, dok su još spavali u svojim kućama, pobio 13 svojih rođaka i komšija.
Bogdanović je, naime, svoj krvavi pir počeo u zoru, 9. aprila 2013, noseći pištolj CZ-88, za koji je imao dozvolu.
Najprije je u svojoj kući ubio sina Branka (41), majku Dobrilu (83) i ranio suprugu Javorku.
Potom je u kući Despotovića likvidirao Mikaila (60), pa Milenu (60), Gorana (24), Jovanu (21) i malog Davida (2).
Onda je u kući Ješića ubio Miloša (48) i Ljubinku (64), zatim je u kući Mijailovića likvidirao Velimira (78) i Olgu (79), a u domu Stekića Danicu (78) i Draganu (50).
Kada mu je nestalo municije, vratio se kući da uzme još metaka i sigurno bi nastavio masakr, da ispred kapije nije ugledao policijsku patrolu.
Na kraju, Ljubiša je pucao sebi u glavu, a preminuo je poslije nekoliko dana u bolnici.
Ljubiša Bogdanović je rođen 5. aprila 1953. u Velikoj Ivanči. Tokom djetinjstva otac mu je izvršio samoubistvo, te je njega i njegovog brata Radmila vaspitao deda Obrad, koji ih je tukao svaki put kada bi počinili neku grešku. Bogdanović je zajedno sa sinom Brankom radio u fabrici za preradu drva u slovenačkom vlasništvu, gdje su obojica 2012. dobili otkaz. Bogdanović je za vrijeme rata u Hrvatskoj 1991. služio četiri i po mjeseca na slavonskom ratištu. Od 1981. ima dozvolu za nošenje vatrenog oružja.
Motivi zločina su predmet spekulacija. Komšije su Bogdanovića opisali kao mirnog, ali novinari su izvještavali o tome da je zlostavljao porodicu i da se sa sinom posvađao zbog toga što nije odobravao njegovu vezu sa djevojkom.
Drugi navode istoriju duševnih bolesti u porodici Bogdanovićevih, pa se navode njegov rođak i stric, od kojih je potonji umro u duševnoj bolnici.
