Goran Rendulić (59), pukovnik u penziji, usmrtio je, u porodičnom stanu u Rumi, svoju majku Zlatu (89) hicem iz pištolja koji je imao u legalnom vlasništvu, a zatim je istim oružjem presudio i sebi, pokazali su prvi rezultati obdukcije i prikupljeni dokazi.
Tri dana nakon porodične tragedije u naselju Lamela, iza rumskog Doma zdravlja, još se ne zna kada će majka i sin biti sahranjeni, jer do juče po podne niko se od članova njihove porodice nije obraćao nadležnima u JP "Komunalac".
Beživotna tijela našla je, u srijedu oko 20 časova, jedna od Goranovih kćerki, a istragom je potvrđeno da je riječ o ubistvu i samoubistvu iz oružja koje je i pronađeno na mjestu tragedije.
- Starica je ležala na krevetu u sobi, a njen sin je bio kod ulaznih vrata. Tokom uviđaja pronađene su dvije čaure, što ukazuje da je majku usmrtio jednim hicem, a drugim se ubio - navodi izvor Novosti iz istrage, dodajući da ga ne čudi to što su stanari iz zgrade rekli da ništa nisu čuli. - Pucanj ne mora da se čuje, jer tu ima više faktora. Možda su prozori bili zatvoreni, ili u okolnim stanovima u tom trenutku nije bilo nikog, ili je možda vladala buka... Hodnikom u tom trenutku niko nije prolazio - navodi naš izvor blizak istrazi.
Kao što su "Novosti" pisale, Goran se sa porodicom devedesetih godina iz Trepče doselio u Rumu, odakle je otišao u vojnu penziju. U stanu je živio sa majkom Zlatom i suprugom Zoricom, dok su mu dvije kćerke u Beogradu. Zločin se dogodio u danu kada mu je preminula tašta.
- Zorica je u srijedu otišla u Trepču da organizuje sve oko sahrane svoje majke, koja je bila zakazana za četvrtak. Da li je ona zvala u stan, pa joj se niko nije javljao, a onda poslala kćerku da provjeri šta je sa Goranom i Zlatom, stvarno ne znam. Šta je tu ženu snašlo, ne daj Bože nikome, tri smrti u danu - rekla nam je, dan nakon strašne tragedije, jedna od Zoričinih prijateljica, koja je otkrila da je Goranova supruga bila zabrinuta za njegovo zdravstveno stanje jer su u posljednje vrijeme počela da mu naviru sjećanja sa Kosova i Metohije.
Prijeke naravi
Komšije iz zgrade gdje je stanovao Goran sa porodicom kažu da je bio prijeke naravi. Nekad bi se u trenutku iznervirao i izvikao na nekoga, pa su se sa njim slabo družili, a javljali su mu se samo u prolazu.
