Njegovo preosveštenstvo episkop budimljansko-nikšićki Јoanikije rekao je da je udar na Srpsku pravoslavnu crkvu i pravoslavlje u Crnoj Gori dobio gromoglasan odgovor od mladog naraštaja kao iz usta Njegoševih i njegovog vladike Danila koji se sublimira hrišćanskom samožrtvenom lozinkom - Ne damo svetinje!
Vladika je istakao da se u borbi protiv nepravde pokazalo da je pravoslavna vjera "očni živac" većinskog naroda Crne Gore u koji se ne smije dirati.
"I oni koji su to učinili znaju da su napravili kobnu grešku, ali im demon vlasti ne da da dođu sebi i da se pokaju", rekao je episkop Јoanikije za Večernje novosti, povodom 800 godina postojanja eparhije čiji je vladika.
Podsjećajući da je Eparhija budimljanska jedna od prvih osam eparhija koju je osnovao Sveti Sava 1220. godine, episkop objašnjava da je 350 godina bila nasilno ukinuta, ali da je 2001. godine obnovljena, a simbolično i njegovim uvođenjem u tron budimljanskih episkopa, 4. avgusta 2002. godine.
"Pobjeđivali smo iskušenja i potvrđivali svoj vjerski, svetosavski identitet i kosovsko-njegoševski zavet. Ljubav našeg narod prema Crkvi i njegova odanost svetinjama, njegova bezrezervna podrška sveštenstvu i arhijerejima došla je posebno do izražaja od kada smo otvoreno i brutalno napadnuti od neokomunističke vlasti u Crnoj Gori", rekao je vladika Јoanikije.
Episkop je naveo da je vjerujući narod brzo i pravilno shvatio da je takozvani Zakon o slobodi vjeroispovesti vladajuća većina u Skupštini Crne Gore usvojila s ciljem da se ugrozi sloboda vjere, kanonski poredak, identitet svetinja i opstanak Srpske pravoslavne crkve i njenih svetinja u Crnoj Gori.
Prema riječima vladike, obnova Eparhije budimljansko-nikšićke bila je značajna jer je 2002. godine slika ove eparhije bila zabrinjavajuća.
"Ustoličenje je bilo istovremeno popunjavanje episkopskog trona u Đurđevim stupovima 350 godina od njenog nasilnog ukidanja i dugotrajnog stradanja... Sa obnovom eparhije narod se sabrao oko svojih svetinja i sveštenika da sa velikom voljom učestvuje u njenoj duhovnoj i materijalnoj obnovi", rekao je vladika.
Vladika je istakao da je sada najveća obaveza da se završi gradnja i ukrašavanje Sabornog hrama Svetog Simeona Mirotočivog u Beranama, a velika obaveza je i da se nastavi gradnja Sabornog hrama Svetog patrijarha Makarija u Plužinama, koji je značajan, jer je posvećen Svetom Makariju Sokoloviću, obnovitelju Pećke patrijaršije.
"Do sada smo započeli 65 novih hramova od kojih je većina završena i osveštana. Osim toga, obnovili smo više od 30 starih crkava i manastira, najviše onih koji su bili porušeni do temelja. Izgradili smo desetine parohijskih domova i manastirskih konaka. Sve to svjedoči u kojoj mjeri se blagočestivi narod, sa sveštenstvom i monaštvom, uključio u uzvišeno djelo obnove i izgradnje svetinja", kaže vladika.
Prema njegovim riječima, obnova i izgradnja svetinja, išla je sa obnovom pamćenja i produbljivanjem svijesti o živom svetosavskom nasljeđu i duhovnosti.
Eparhija budimljanska je jedna od osam eparhija koje je osnovao Sveti Sava 1220. godine.
Rođak Svetog Save, župan Prvoslav, podigao je ranije manastir Đurđeve stupove na Limu, a uz saglasnost njih dvojice, Stupovi su prije osam vjekova postali sjedište Budimljanske eparhije.
Prvi budimljanski episkop bio je Јakov, hilandarski monah i učenik Svetog Save.
