Njegovo visokopreosveštenstvo Mitropolit crnogorsko-primorski g. Joanikije (Mićović) je rođen 20. aprila 1959. godine u Velimlju (Banjani). Gimnaziju je završio u Nikšiću.
Diplomirao je na Bogoslovskom fakultetu SPC u Beogradu 1990. godine i apsolvirao filozofiju na Filozofskom fakultetu u Beogradu.
Zamonašio se u manastiru Ćelija Piperska 30. oktobra 1990. godine.
Rukopoložen je u čin jerođakona 7. februara 1991. godine, a u čin jeromonaha 17. februara 1991. godine, kada je i postavljen za v.d. nastojatelja manastira Savina.
Za nastojatelja Cetinjskog manastira, nastavnika i glavnog vaspitača u novoobnovljenoj Cetinjskoj bogosloviji postavljen je 1. septembra 1992. godine.
Septembra 1995. godine unaprijeđen je u čin protosinđela i postavljen za v.d. rektora Cetinjske bogoslovije.
Za vikarnog episkopa budimljanskog izabrao ga je Sveti arhijerejski sabor na redovnom zasjedanju maja mjeseca 1999. godine. Hirotonisan je na Cetinju u čin episkopa od strane Patrijarha srpskog gospodina Pavla, uz sasluženje Mitropolita Amfilohija i još 12 arhijereja, 3. juna 1999. godine.
Sveti arhijerejski sabor SPC na majskom zasjedanju 2001. godine osnovao je Eparhiju budimljansko-nikšićku sa sjedištem u Đurđevim Stupovima i za njenog administratora postavio je vikarnog Episkopa budimljanskog gospodina Joanikija.
Na majskom zasjedanju Sabor ga je 2002. godine izabrao za episkopa budimljansko-nikšićkog, a ustoličenje je obavljeno 4. avgusta u manastiru Đurđevi Stupovi u kojem je bilo drevno sjedište Episkopije budimljanske osnovane Svetim Savom 1220. godine
Nakon upokojenja Mitropolita Amfilohija, Sveti arhijerejski sinod Srpske pravoslavne crkve 30. oktobra 2020. godine postavio je Preosvećenog Episkopa budimljansko-nikšićkog gospodina Joanikija za administratora upražnjene Eparhije crnogorsko-primorske.
Od izbora za episkopa budimljansko-nikšićkog, vladika Joanikije pokrenuo je u povjerenoj mu Eparhiji obnovu ranije porušenih i izgradnju novih crkava i manastira, više od 60 svetinja od kojih su većina već završene i osveštane.
Sa obnovom svetinja započeo je i obnovu monaštva po opštežiteljnom ili skitskom ustavu.
Pokrenuo je Eparhijski list „SVEVIĐE“ i izdavačku djelatnost u Eparhiji.
Do sada je bio član Svetog arhijerejskog sinoda Srpske pravoslavne crkve u dva mandata: od 2005. do 2007. godine i od 2012. do 2014. godine.
Studije i članke iz oblasti bogoslovlja, istorije Srpske pravoslavne crkve i književnosti objavljuje u crkvenim časopisima i građanskoj periodici.
Povodom dvadesetogodišnjice njegove arhijerejske službe (1999-2019) izišla je iz štampe njegova knjiga “Svjetlost svijetli u tami”.
Danas je i zvanično postao, mitropolit crnogorsko-primorski.
