Prema njegovim riječima, Srbija je spremna da ih objelodani čim druga strana prekrši obaveze iz Vašingtonskog sporazum.

“Mi smo se pridržavali Vašingtonskog sporazuma i moratorijuma, ali je to Priština prekršila. Od 193 članice UN, Priština može da računa najviše na 83 glasa, što znači da mi imamo većinu u Generalnoj skupštini”, rekao je on.

“Mi ćemo nastaviti s takvom politikom. Ako zahtjev za članstvo Kosova u Savjetu Evrope bude ušao u proceduru, čuli ste da je i predsjednik Vučić najavio da ćemo mi objaviti note o povlačenju priznanja”, kazao je ministar spoljnih poslova.

Bivši diplomata Zoran Milivojević ocjenjuje da je za poziciju Srbije svrsishodno da aktivira kampanju otpriznavanja.

“Jasno je da se mijenja broj zemalja koje potvrđuju kosovsku državnost. I to ide u našu korist. Dometi naše kampanje su ogromni i mogu se sagledati u najmanje tri segmenta. Najprije je to važno zbog samog glasanja u međunarodnim organizacijama, počev od Generalne skupštine UN. Odnos snaga je takav da Kosovo ne može dobiti ni status posmatrača, kao što ga ima Palestina, jer nema ni natpolovičnu većinu, a od dvotrećinske je miljama daleko. Povećao se broj država koje ne glasaju za Kosovo ni u drugim međunarodnim organizacijama, pa su tako još manje šanse da prođe u Unesko, Interpol, OEBS. Samo tamo gdje dominira Zapad, Priština ima šanse da progura članstvo, a takav je slučaj u Savjetu Evrope. Očigledno da imaju dvotrećinsku većinu”, objašnjava Milivojević.

Osim glasanja, Milivojević napominje da je drugi efekat otpriznavanja vidljiv u promjeni međunarodne klime, pa se argumenti Srbije jače čuju.

“Povećavanje broja zemalja koje ne priznaju kosovsku nezavisnost sigurno jača poziciju Srbije, koja se uporno i principijelno poziva na međunarodno pravo. Takođe, dolazi do izražaja opravdanost stava da rješenje za Kosovo treba tražiti kroz pregovore, dijalog i kompromis i sve su manje šanse da se nametne rješenje. Razvoj situacije za ovih 14 godina je nedvosmisleno pokazao da Kosovo kao projekat nije uspio kako su se mnogi nadali”, zaključuje Milivojević.

Naučni savjetnik u Institutu za evropske studije Slobodan Zečević smatra da su zaustavljanje talasa priznavanja i učinak u promjeni stava država koje su ga priznale svakako promijenili poziciju Srbije.

On podsjeća da Prištini, osim dvotrećinske većine u GS UN, treba i saglasnost Savjeta bezbjednosti, a Albanci nemaju ni jedno ni drugo.

“U prvom redu, u Generalnoj skupštini UN mijenja poziciju Srbije u smislu da veći dio članica UN ne priznaje Kosovo. To ima jednu moralnu snagu. Istovremeno, to diplomatski ojačava našu poziciju u smislu argumenta kada govorimo da većina država u svijetu nije priznala Kosovo kao državu. Međutim, na terenu i što se tiče našeg naroda na KiM, i teškoća i problema s kojima se suočava, ne dobijamo mnogo, jer Albanci drže Kosovo, sa Zapadom se dogovaraju o potezima koji će se povući, njihove institucije rade na KiM, naše institucije nisu zaživjele, nije formirana Zajednica srpskih opština. Prema tome, diplomatski to ima efekta, ali na terenu nema, jer te države koje su otpriznale Kosovo nemaju uticaj na terenu”, objašnjava Zečević, prenosi “B92“.