Od tada su državni organi objavili mnoge dokaze za monstruoznosti koja je ova grupa počinila, a ono što je od starta poznato je da su djelovali pod ogrankom crnogorske kriminalne grupe poznate kao “kavački klan”.

Kao predvodnici kavačkog klana pominju se Radoje Zvicer i Slobodan Kašćelan, a veliki broj likvidiranih muškaraca od strane grupe Veljka Belivuka bili su članovi suparničke kriminalne grupe – škaljarskog klana. Rat crnogorskih klanova “prelio” se na teritoriju Srbije, a njihovi poltroni iz Beograda su navodno obavljali razne prljave poslove za vođe iz Crne Gore, rukovodeći takozvanim “ograncima” ove kriminalne organizacije. I dok se Belivuk pominje kao čovjek od povjerenja kavačkog klana, Luka Bojović, koji trenutno služi kaznu u zatvoru u Španiji, navodno je bio saradnik u Beogradu škaljarskog klana, prenosi Blic.

S obzirom na to da je “balans moći” u kriminalnim krugovima trenutno u potpunom haosu zbog efikasnih hapšenja i delovanja nadlženih organa, ono što se mnogi pitaju je šta bi za prevlast među klanovima značio izlazak iz zatvora Bojovića i kada bi to moglo da se dogodi.

Luka Bojović bi najranije mogao da se nađe na slobodi tek početkom 2024. godine, i to pod uslovom da mu španske institucije prihvate molbu za uslovni otpust, za koji može da podnese zahtjev nakon odsluženja dvije trećine kazne.

Kako je bio u pritvoru od 9. februara 2012. godine kada je uhapšen u Valensiji, najranije bi mogao da traži uslovni otpust 9. februara 2024. godine. Ukoliko bi institucije u Španiji to odobrile, Luka Bojović je slobodan čovjek – jer ga Srbija ne potražuje ni za jedno krivično djelo. Ako bude morao da odleži cijelu kaznu do kraja, iz zatvora u Španiji će izaći tek 2030. godine.

U Španiji je osuđen na zatvorsku kaznu od 18 godina zatvora zbog organizovanog kriminala. Za falsifikovanje isprava izrečena mu je kazna od tri godine zatvora, za zločinačko udruživanje pet, a za posjedovanje oružja deset godina zatvora.

U Srbiji je svojevremeno bio optužen za ubistvo Branka Jeftovića Jorge i za pokušaj ubistva Andrije Draškovića i Zorana Nedovića Šoka 2004. godine, kao i za ubistvo njihovih telohranitelja Dejana Živančevića i Milutina Jovičića, koji su tom prilikom nastradali. Pravosnažno je oslobođen svih tih optužbi. Iako se njegovo ime povezivalo sa još nekim zločinima, istražitelji nisu prikupili materijalne dokaze koji bi potkrepili njihove sumnje.

Nakon pada kriminalne grupe koju je predvodio Darko Šarić, “škaljarski klan” doživio je veliki uspon u podzemlju Crne Gore i Srbije. Ovaj, u tom trenutku jedinstveni klan, do 2014. godine predvodila je opaka “četvorka” – Jovan Vukotić, Igor Dedović, Radoje Zvicer i Slobodan Kašćelan. Zajedno su organizovali ogromne transporte kokaina iz Južne Amerike i Evropu, kao i dalju distribuciju po zemljama regiona i za kratko vrijeme “zgrnuli” su ogromno bogatstvo.

Međutim, 2014. godine došlo je do nesporazuma oko transporta 200 kilograma kokaina iz Južne Amerike do Valensije i Goran Radoman, koji je odaniji bio Vukotiću i Dedoviću, ušao je u sukob sa “čovjekom od povjerenja” Radoja Zvicera i Slobodana Kašćelana. Ovaj sukob eskalirao je do toga da su Zvicer i Kašćelan napustili klan i odlučili da oforme svoj – “kavački”.

Usledilo je sakupljanje saveznika po Crnoj Gori među ostalim klanovima i kriminalnim grupama, a likvidacije su pratile ovaj proces – prvi je ubijen upravo Radoman.

Nakon odvajanja Kašćelana i Zvicera i likvidacije Radomana, “škaljarski klan” nastavili su da predvode Jovan Vukotić i Igor Dedović. Njih dvojica su oko sebe odlučili da okupe mlađu generaciju, prije svega kriminalaca iz Crne Gore, te su se klanu pridružili Jovanov rođeni brat Igor Vukotić, Stevan Stamatović, Damir Hadžić, Alan Kožar – vođa “barsko-budvanske” kriminalne grupe i Vladan Radoman, brat ubijenog Gorana Radomana.

Kako je Luka Bojović postao dio škaljarskog klana

Kada su pronašli saveznike u Crnoj Gori, sledeća stanica “škaljarskog klana” bila je uspostavljanje kontakata sa moćnim srpskim kriminalnim grupama.

Vođa barske kriminalne grupe svojevremeno je bio sada pokojni Luka Đurović, brat Jova Đurovića, koji je još od devedesetih godina bio blizak saradnik Luke Bojovića, jednog od najmoćnijih srpskih kriminalaca, koji je poslije raspada “zemunskog klana” preuzeo primat u srpskom podzemlju. Njihovo poznanstvo datira još iz ratnih djelovanja devedesetih godina.

Upravo zbog ove bliske veze, “škaljarci” su se povezali sa Bojovićem, ali je on u međuvremenu završio u zatvoru u Španiji gdje je osuđen na višedecenijsku robiju zbog organizovanog kriminala. U njegovom odsustvu, kako pokazuju operativni podaci, Bojovićevim klanom rukovodi Filip Korać. Zbog likvidacija u vrhu škaljarskog klana, pretpostavlja se da ga trenutno vode braća Vukotić.

Ubijeni škaljarci bliski Bojoviću

U javnosti se trenutno često spominju imena navijača Lazara Vukićevića i Gorana Veličkovića Goksija, kao i Aleksandra Šarca, za koje se sumnja da ih je likvidirala Belivukova grupa, a svi su bili navodno bliski saradnici škaljarskog klana u Beogradu. Takođe, Bojan Mirković koji je ubijen prošle godine u Belvilu, takođe je doveden u vezu sa ovom kriminalnom grupom.

U maju 2018. godine ubijen je i Dragoslav Miloradović, saradnik i kum Luke Bojovića. On je davno bio jedan od Lukinih najbližih saradnika koji mu je čuvao falsifikovana dokumenta kojima je Bojović krio svoj identitet. Miloradović je ubijen u svojoj auto-perionici, kada su napadači na motoru ispalili u njega više od 15 hitaca iz automatskog oružja. Kamere su snimile ubice, ali oni nisu uhapšeni.

Iste godine, na ljeto, Siniša Milić (45), šef obezbjeđenja navodnog vođe Bojovićevog klana Filipa Koraća, raznesen je u eksploziji bombe u centru grada.

Zbog svih ovih gubitaka, i to mnogih bliskih ljudi Bojovića, mnogi se pitaju šta će se desiti po njegovom izlasku iz zatvora i da li će pasti nova krv na beogradskom asfaltu…