Bečki naučnici analizirali su razvoj stanovništva u Evropi između 1990. i 2017, uzimajući u obzir prirodni demografski razvoj i migracije.

Došli su do zaključka da u Evropi svega par stotina kilometara razdvaja područja snažnog rasta stanovništva i "alarmirajućeg demografskog pada".

Na dva suprotstavljena "pola" nalaze su Irska sa rastom od 36 odsto, prije svega zahvaljujući prirodnom demografskom razvoju, i Bosna i Hercegovina sa najvećim smanjenjem stanovništva od 22 odsto, prozrokovan emigracijom.

Ostale zemlje sa najvećim rastom stanovništva su Švajcarska, sa rastom od 26 odsto, prije svega zbog useljavanja, Norveška sa 24 odsto (kako prirodnim rastom, tako i zahvaljujući migraciji), Španija sa 20 odsto (migracija), Francuska sa 18 odsto (manje migracija, više prirodni rast) i Švedska sa 17 procenata (pretežno zahvaljujući migraciji).

Austrija se sa plusom od 15 odsto nalazi u zapadnoevropskoj sredini, pri čemu je rast stanovništva prouzrokovan prije svega migracijom (13 odsto).

Kada je riječ o Nemačkoj, naučnici su došli do neočekivanog podatka, da je na jednoj strani to jedina zapadnoevropska zemlja sa jasnim prirodnim padom broja stanovništva (minus četiri odsto), uz migracioni rast od devet odsto, što je manje od drugih zemalja.

Na drugoj strani Bugarska, Letonija, Litvanija, Moldavija, BiH i Kosovo od 1990. biljleže smanjenje stanovništva za više od 20 odsto.

Rast je zabiljležen samo u Sloveniji i Slovačkoj, sa po tri odsto.

Smanjenje stanovništva u istočnoj Evropi je gotovo u svim zemljama prouzrokovan migracijom.

"Migraciona kretanja su u međuvremenu postala glavni faktor koji stoji iza rasta ili smanjenja stanovništva u Evropi", konstatuje demogaf OeAW Tomas Sobotka.

Ukazuje se da se fertilitet u istočnoj Evropi u skorijoj prošlosti sve manje razlikuje od zapadnoevrospkih zemalja, i da su sada migraciona kretanja ta koja dijele kontinent na dva dela.