Iako ga je javnost i štampa u to vrijeme uglavnom ignorisala, Kaltenbruner je, ustvari, bio SS komandant najvišeg ranga u toj sudnici... A da ne spominjemo da je bio i više nego prepoznatljiv po svom licu koje je bilo svo u ožiljcima.

Pa, zašto se o njemu tako malo znalo?

Kaltenbruner je rođen u Austriji, 4. oktobra 1903. Njegovi roditelji su bili nepokolebljivi nacionalisti a on se kasnije  sprijateljio sa budućim nacistom Adolfom Ajhmanom. Kada se njegova porodica preselila u Linc, Kaltenbruner je pohađao jednu od najprestižnijih njemačkih državnih srednjih škola u to vrijeme. Kasnije je diplomirao pravo i od svoje 23 je zarađivao radeći kao advokat pripravnik, piše "Allthatsinteresting".

Selio se iz jednog mjesta u drugo radeći u različitim firmama i sve tako do 1928. godine, kada se konačno nastanio u Lincu i otvorio sopstvenu praksu.

Ernst Kaltenbruner bio je impozantna figura. Bio je visok skoro dva metra, a na licu je imao ogroman ožiljak od uha do brade. Ožiljak je navodno zaradio u tokom mačevanja sa ostalim studentima koji su pripadali bratstvu "Mensur". Ožiljci poput ovog su smatrani kao dio određenog rituala. Upravo se u Lincu Kaltenbruner pridružio nacističkoj stranci, a četiri godine kasnije  i esesovcima koji su bili glavna paravojna organizacija te stranke pod Adolfom Hitlerom.

Kaltenbruner je u januaru 1934. godine bio zatvoren zbog svoje povezanosti sa nacističkom partijom. Poslat je u koncentracioni logor zajedno s drugim nacional-socijalistima koji su prijetili austrijskoj konzervativnoj vladi. Ali zatvor ga nije zaustavio. Organizovao je sa drugim zatvorenicima štrajk glađu. Na kraju je primorao austrijsku vladu da pusti njega i 490 drugih nacionalsocijalističkih zatvorenika.

Kaltenbruner, međutim, nije dugo uživao u slobodi. Sljedeće godine je ponovo otišao u zatvor zbog izdaje. Optužbe su na kraju odbačene, ali je on i dalje dobio kaznu od šest mjeseci zatvora zbog "subverzivnih aktivnosti".

Jednom kada je u austrijskom SS-u dostigao čin generala, savezna vlada mu je oduzela pravo da se bavi pravom. Ali to nije zaustavilo Kaltenbrunera u njegovom istinskom radu: širenju uticaja nacističke stranke i SS-a. On je 30. januara 1943., deceniju nakon što se pridružio nacističkoj stranci, Ernst Kaltenbruner imenovan je za šefa Glavnog štaba za bezbjednost rajha (RSHA) nakon što je njegov prethodnik ubijen u Pragu.

Kao šef RSHA-e, Kaltenbruner je bio odgovoran za aktivnosti njemačkih bezbjednosnih i policijskih snaga. Bio je prisutan na sastanku visokih nacističkih zvaničnika među kojima su bili Himler, Gebels, i Firer, tokom koga je odlučeno da je potrebno Jevreje sistematski uništiti. Pod vođstvom Kaltenbrunera zločini i genocid nad Jevrejima su bili sve veći. On je imao i ličnu osvetu protiv homoseksualaca. Pokušao je da ubijedi Ministarstvo pravde u julu 1943. da naloži prisilnu kastraciju dokazanih homoseksualaca. Ovaj pokušaj nije uspio, ali Kaltenbruner je uspio da ubijedi vojsku da obezbijedi krivično gonjenje na hiljade  homoseksualaca.

Kroz ove akcije Kaltenbruner je stekao značajan uticaj unutar stranke kao i veliku reputaciju među nacistima. Ali Kaltenbruner je takođe imao i mnogo neprijatelja među nacistima. Čak je i tadašnji šef nacističke obavještajne službe smatrao nacističkog komandanta jednim od njegovih "najopasnijih neprijatelja".

I Himler je bio oprezan oko Kaltenbrunera iako je bio njegov nadređeni. Prema izvještajima obavještajne službe, kada je Himler trebalo da primi švedske delegate iz Jevrejskog svjetskog kongresa, Himler je navodno rekao: "Kako ću to uraditi sa Kaltenbrunerom? Tada bih trebalo da budem potpuno pod njegovom kontrolom".

Zaista, Kaltenbruner je imao mnogo neprijatelja u organizaciji. Nije se baš slagao sa svojim kolegama nacistima. U SS-u su se stalno nadmetali i sukobljavali jer su se mnogi nadmetali da bi dobili Hitlerovu naklonost. Ernst Kaltenbruner je od djetinjstva imao lične veze s Firerom, što mu je omogućilo da zaobiđe Himlera, koji mu je formacijski bio komandant, i da se direktno obrati Hitleru.

Hitler je Kaltenbruneru takođe povjerio osjetljive poslove, poput istrage pokušaja atentata na Firera u julu 1944. godine, a njih dvojica su zajedno provodili sate praveći vojnu strategiju.

Nakon što su nacisti izgubili rat, 24 najvažnije političke i vojne vođe Trećeg rajha našle su se pred sudom u Nirnbergu koje su držale savezničke snage. Među njima je bio i Ernst Kaltenbruner. On je u samoj stranci bio moćan baš kao i Himler ili Hajnrih, ali nije bio toliko prepoznatljiv kao što su oni bili.

Kaltenbruner je propustio početka suđenja zbog krvarenja u mozgu koje je pretrpio tokom ispitivanja. Nakon nekoliko nedjelja oporavka doveli su ga u sud, a prema rečima psihijatra Lion Goldensona, "kolege" iz ratnog vremena su ga hladno primile.

Goldenson je imao zadatak da nadgleda mentalno zdravlje nacističkih optuženih tokom suđenja i to je činio kroz otvorene razgovore sa ratnim zločincima. Kada je Ernst Kaltenbruner govorio, Goldenson je primjetio da su njegova "smirenost i dobri maniri" samo nominalne vrijednosti i zapravo "ukazuju na sposobnost za oštre, bezobzirne akcije". Njegov odmjereni ton jednom se slomio kada je govorio o navodnoj zavjeri SSSR da zauzme Evropu.

Kaltenbrunner je pretrpuio još jedno krvarenje u mozgu tokom suđenja. Inače on je propovedao pravo Njemačke na samoodbranu od nadolazeće sovjetske invazije i negirao je bilo kakvu umiješanost u holokaust.

"Njemačka, srećno!"

Na suđenju se izjasnio da "nije kriv“.

Tvrdio je da bilo kakva naređenja koja se tiču koncentracionih logora a koja su dolazila od strane RSHA su bila prije nego što je on postavljen na čelo te organizacije.

Dodao je da je kriv samo zato što je podržao odbranu Rajha protiv Sovjetskog Saveza. Ali tužioci su pronašli jasne dokaze o čestim konferencijama između Kaltenbrunerove kancelarije, RSHA i rukovodilaca SS-a i onih koji su kontrolisali unutrašnju upravu koncentracionih logora.

Zbog toga je malo vjerovatno da Kaltenbruner nije bio svjestan holokausta ili da nije bio uključen u njega. A da ne spominjemo i to da su postojale fotografije Kaltenbrunera u nacističkoj uniformi kako sa grupom lidera SS-a obilazi smrtonosni koncentracioni logor Mathauzen.

Međunarodni vojni sud osudio je Kaltenbrunera po dvije od tri tačke optužnice. Proglašen je krivim za ratni zločin i zločin protiv čovječnosti. Zbog toga ga je sud osudio na smrt vješanjem.

Njegove posljednje riječi bile su: "Njemačka, srećno."