Sve veći broj bolnica u Evropi bori se sa desetinama hiljada pacijenata zaraženih korona virusom, a kriza je pokazala iznenađujući paradoks – evropske zemlje, koje imaju najbolje zdravstvene sisteme i bolnice, nisu u stanju da se nose sa pandemijom korona virusa.
Epidemiolozi tvrde da je razlog za to organizacija zdravstvenog sistema u kojem centralno mjesto zauzimaju bolnice, nedostatak epidemiološkog iskustva i neselektivno smještanje pacijenata u bolnice. Prošle nedjelje zvaničnici Svjetske zdravstvene organizacije ukazali su na nedostatke evropskog pristupa pandemiji i istakli da je trebalo agresivnije reagovati dva mjeseca ranije i da je trebalo sprovesti obimnija testiranja i bolje mjere nadgledanja.
Mnogi eksperti tvrde da je pristup evropskih zemalja borbi protiv korona virusa u početku bio opušten i da mu je nedostajala primjena osnova epidemiologije kao što je pračenje kontakata, odnosno pračenje osoba sa kojima su zaraženi imali kontakt kako bi se nadgledalo širenje virusa. Osim toga, zdravstveni radnici u Evropi imaju malo iskustva sa racionalizacijom u pružanju zdravstvene njege jer su evropske bolnice generalno jako dobro opremljene i to se sada pokazalo kao problem. Borba protiv epidemija se ne vodi u bolnicama, one se bave samo saniranjem posljedica epidemije, ističu eksperti.
U zdravstvenim sistemima evropskih zemalja centralno mjesto zauzima pacijent i pružanje zdravstvene nege pacijentu, ali epidemije zahtjevaju promjenu ove perspektive i stavljanje fokusa na zajednicu. Takav model uglavnom postoji u Africi i nekim dijelovima Azije, gdje su bolnice rezervisane za pacijente u najtežem stanju, dok se ostali pacijenti izoluju ili liječe u drugim objektima, nalik terenskim bolnicama koje se sada prave širom Evrope. Čak ni jaka mreža ljekara opšte prakse u Evropi nije dovoljna za borbu protiv pandemije korona virusa.
U ovakvim uslovima efikasno je angažovanje ogromnog broja zdravstvenih radnika koji imaju manje iskustva od ljekara ali koji su fokusirani na primjenu mjera za kontrolu epidemije. Ovakvu radnu snagu uglavnom imaju zemlje u razvoju u kojima su uobičajene masovne zdravstvene intervencije poput vakcinacije. Neki eksperti tvrde da su su evropske zemlje pogriješile u proračunu svojih sposobnosti da se nose sa epidemijom i da je mnoge iznenadila cinjenica koliko se ovaj novi virus brzo širi.
