Legenda o ovom jezeru ledi krv u žilama

Jezero je nastalo tokom perioda pleistocena, prije otprilike 10.000 do 15.000 godina, tokom posljednjeg ledenog doba. U to vrijeme, klimatske promjene su uticale na nivoe vode u regionu, a plavetnilo jezera posledica je postepenog povlačenja glečera.

Kroz vrijeme, dolazak toplih perioda doveo je do formiranja bazena, koji je postao stanište bogato različitim vrstama flore i faune.

Palićko jezero je prepoznatljivo po specifičnom mikroklimatskom području, koje se razvilo zahvaljujući različitim vrstama biljaka i raznovrsnoj fauni koja obitava u okolini.

Svijet

Majka i beba spasene sa krova automobila iz nabujale rijeke: Isplivao dramatični snimak

U njegovim vodama danas žive brojne vrste riba, ptica i drugih vodenih organizama, a obalu jezera okružuju šumske i močvarne oblasti.

Legenda o pastiru i suzama koje su postale voda

Međutim, iako ovo jezero ima svoje prirodno opravdanje za nastanak, ljudi u narodu vjeruju u priču o Pastiru Iliji, koji je zbog velikog tugovanja za Milenom, njegovom najvećoj ljubavi, isplakalo čitavo jezero.

U davna vremena, u blizini današnjeg Palićkog jezera, živio je pastir po imenu Ilija. Bio je poznat po tome što je svakodnevno čuvao stado svojih ovaca na prostranim pašnjacima, ali i po tome što je bio nježan i brižan. Njegovo srce bilo je ispunjeno ljubavlju, ne samo prema životinjama, već i prema prelijepoj djevojci iz obližnjeg sela, Mileni.

Milena i Ilija su se voljeli, ali njihova ljubav nije imala srećan kraj. Milena je, nažalost, morala da se uda za drugog čovjeka, zbog volje svojih roditelja, koji su je namjeravali udati za bogatog, ali nevoljenog mladića iz susednog kraja.

Svijet

Dimitrija slučajno ubio brat blizanac

Jednog dana, Ilija je saznao tužnu vijest. Njegova ljubav bila je izgubljena. Srce mu je bilo slomljeno, a suze su mu tekle kao rijeka. Prolazio je danima u tišini, tugovao je i molio bogove da se Milena vrati njemu, da opet budu zajedno.

Ali, ni bogovi nisu mogli da pomognu, jer je bila sudbina da Milena ode. Tužna srca, Ilija je otišao do najljepšeg mjesta uz obalu reke, gdje su se često sretali, i tu, okružen svojom tugom, dozvao je prirodu da ga čuje. Dok je sjedio na obali, njegove suze su padale u vodu, i to nisu bile obične suze. One su bile toliko teške, toliko ispunjene njegovim gubitkom, da su se pretvorile u vodu koja je počela da raste i širi se.

Legenda kaže da su te suze, postale voda koja je formirala jezero, koje je danas poznato kao Palićko jezero. Voda koja nikada nije prestala da teče, baš kao i Ilijine suze koje nisu prestajale da padaju, postala je simbol njegove vječite tuge.

Tako je, prema narodnoj tradiciji, nastalo Palićko jezero, kao simbol ljubavi, gubitka, ali i nade da ljubav nikada ne prestaje, već se pretače u nešto veće i trajnije.

(informer)