Načelnik opštine Srebrenica Mladen Grujičić izjavio je Srni da su tvrdnje pojedinih učesnika komemoracije nastradalim Bošnjacima u Potočarima da su u tom memorijalnom centru ukopani civili netačne i da predstavljaju istorijski falsifikat.
"To je najveća podvala koju Bošnjaci, uz pomoć zapadnih zemalja, odnosno njihovih predstavnika nastoje nametnuti kako bi taj narativ ostao u istorijskim čitankama, što je notorna laž", rekao je Grujičić.
On je zapitao gdje su onda vojnici iz Srebrenice koji su ubijali Srbe od 1992. do jula 1995. godine na području srebreničke i susjednih opština gdje je poginulo i ubijeno 3.267 Srba, među kojima polovina civila.
"U Potočarima je najveće vojničko muslimansko groblje u Evropi i od njega Bošnjaci uz podršku zapadnog dijela takozvane međunarodne zajednice prave kult iako se zna da je to podvala koju bez imalo stida šire", ističe Grujičić.
Prema njegovim riječima, zna se, a o tome postoje svjedočenja, dokazi, knjige i filmovi bošnjačkih ratnih vođa i komandanata koje dokazuju da su u Potočarima ukopani samo vojnici i rijetki civili koji su bili u vojnoj koloni koja je krenula u proboj iz srebreničke enklave pod zaštitom Ujedinjenih nacija (UN) prema Tuzli.
Predsjednik Organizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila iz Srebrenice Branimir Kojić tvrdi da su u Potočarima ukopani isključivo vojnici, s tim što mnogi od njih nisu nastradali u julu 1995. godine nego znatno ranije ili su kasnije umrli, pa tu ukopani.
Kojić je rekao Srni da su tu ukopani pripadnici muslimanske 28. divizije takozvane Armije BiH koji su u punom borbenom sastavu sa pješadijskim naoružanjem izvršili proboj iz zaštićene zone UN u Srebrenici.
"Oni su krenuli na borbeni marš prema Tuzli ubijajući sve živo što im se našlo na tom putu. U toj koloni dolazilo je do povređivanja, iznemoglosti, svađe i međusobnih obračuna, pa i samouništavajućih oružanih borbi da ne bi bili zarobljeni", pojašnjava Kojić, dodajući da postoje dokumenti i svjedoci o tome.
On kaže da su juče ukopani posmrtni ostaci ili dijelovi identifikovanih vojnika i možda ponekog civila koji je bio u naoružanoj koloni koja je oružano dejstvovala u proboju i bila legitimni vojni cilj.
Kojić ukazuje da je ta kolona prilikom proboja prema Tuzli načinila ogromnu štetu i pričinila znatne ljudske gubitke srpskoj strani i da je priča o ukopu civila u Potočarima čisti falsifikat, odnosno nezamisliva laž čiji autori nemaju stida i karaktera.
